Strona:Marja Jasnorzewska - Śpiąca załoga.djvu/35

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

SAMOBÓJSTWO DĘBU


Dąb samotnik spoglądał dokoła z pogardą!
Poznał życie, kto widział generacyj tyle!
Nagle zdjął z nieba piorun,
Jak złocisty sztylet —
I wbił go sobie w pierś twardą.




Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Marja_Jasnorzewska_-_Śpiąca_załoga.djvu/35&oldid=1989634”