Strona:Maria Rodziewiczówna - Jerychonka.djvu/99

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

chód chwiejny, wejrzenie mgławe i głosem chrypliwym zaśpiewał:

Kiedym jechał na Kujawy,
Szczekał na mnie pies kulawy,
A dziewczyna w progu stała,
Jeszcze lepiéj przeszczuwała.“

Minął ją, jakby nie widział i nie znał, i poszedł, trochę się zataczając, w stronę Rynku.