Strona:Maria Rodziewiczówna-Dewajtis (1911).djvu/97

mimo pańskiej posępnej miny, nie boję się i wierzę... Prowadź mnie pan!
 — A jednak na wstępie zarzuciła mi pani fałsz — mruknął,
 — Nie spodziewałam się zobaczyć młodego. Ojciec mówił mi o starym przyjacielu. Wszak przeprosiłam natychmiast pana!...
 Zeszli do dorożki. Za nimi Marwitz składał na drugą kufry i tłumoki.
 Marek pozostał u stopnia.
 — Pan siada? — spytał.
 — Dziękuję panu. Dopilnuję do końca depozytu. Boże, uchowaj, co zginie, to mnie za powrotem ojciec srodze wyłaje. Miłuję nadewszystko spokój!
 — Dyrektor przędzalni, miłujący spokój. Co za zestawienie! — zaśmiała się panna Irena. — Jedźmy, panie Czertwan! Dość mam włóczęgi! Radabym spocząć nareszcie!
 — Ruszaj, żywo! — zakomenderował Marek furmanowi.
 — Czy to po litewsku? — spytała ciekawie.
 — Nie, pani, po polsku.
 — To tu państwo zapomnieliście rodzinnego języka?
 — O! nie, pani. Nie zapomnieliśmy niczego, i na Żmujdzi naszej dzieje nie zapisały żadnego wstydu! Ubodzy jesteśmy i nieliczni tylko, ale uczciwi...
 Przez mroczną jego twarz wybił się blask życia i gorąca z głębi duszy...
 Bezwiednie, przypadkiem, dotknęła najdrażliwszej strony cichego charakteru. Uderzyła w bryłę pozornie bezkształtną i jałową, nie spodziewała się usłyszeć takiego czystego dźwięku, zobaczyć takiego ognia w zimnych oczach.
 Wpatrywała się weń z zajęciem.
 — Pan kocha bardzo swój kraj? — rzekła poważnie.
 Urwał i, jak zwykle, po mimowolnym wybuchu, spuścił głowę, jakby ze wstydem, i nic nie odparł.
 Patrzała wciąż na niego.
 — Ojciec miał słuszność — ozwała się po chwili. — Kraj ten musi być wart kochania, gdy na wzmiankę o nim ludzie tak promienieją. Niech pan milczy; .już ja wiem, co pan myśli, i wiem, dlaczego mi pan swej ręki nie podał.
 — Dlaczego? — spytał z zajęciem.
 — Pan ma mi za złe, żem lat tyle nie zatęskniła i nie stanęła z wami, nielicznymi, do pracy, nie szukała swej ziemi, ale czas i siły oddała obcym.
 Ruszył lekceważąco ramionami. Czas i siły ośmnastoletniej dziewczyny był to, wedle niego, kapitał bez pro-