Strona:Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - Surowy jedwab.djvu/43

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
KOTWICA

Kotwico! o nadziejo!
dna więcej nie sięgniesz!
Rdzewiej, puste objęcia zakrzywiając chciwie!
Żagiel i żeglarz jego,
na olejnej niwie,
wygnani, gorzką radość
w każdem czują ścięgnie.