Strona:Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - Niebieskie migdały.djvu/31

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
PYSZNE LATO

Pyszne lato, paw olbrzymi
stojący za parku kratą,
roztoczywszy wachlarz ogona
który się czernią i fjoletem dymi
spogląda wkoło oczyma płowymi,
wzruszając złotą i błękitną rzęsą.
I z błyszczącego łona
wydaje krzepkie krzyki
aż drży łopuchów zieleniste mięso,
trzęsą się wielkie serca rumbarbaru
i jaskry, które wywracają płatki
z miłości skwaru,
i rozśpiewane, więdnące storczyki.