Strona:Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - Niebieskie migdały.djvu/29

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
MAGNOLJA

Na liściu leży kwiat
drzemiący,
żółtawo biały, jak słoniowa kość.
Słodki, że aż nudzi.
Przedmiot pachnący —
złośliwie tajemniczy świat —
dziwny gość,
wśród nas ludzi. —




Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Maria_Pawlikowska-Jasnorzewska_-_Niebieskie_migdały.djvu/29&oldid=1415648”