natu, iáko też i(?) Equestri Ordine[1] zasiádali, nie był ákceptowány. Ktożby tedy etiam obtusi sensûs[2] nie poiął, że iáko cum praescientia[3] Krolá IMośći stałá się tá Civilis laniena[4], ták dla sekretnieyszych Imprezy iegosz końcow, y daley nutriebantur discordiae[5]. Woyny Szwedzkiey nieszczęśliwie insciâ[6], owszem spretâ Republicâ[7] podniesioney, nie trzebá per longas indagines[8] szukać originem[9]; álbowiem Krol IMość oney ipse sibi Consul, Author i(?) ipse[10]. Nie nadały się erygowáne o przyszłym przez imaginowane sukcessy tey Woyny contra Republicam zmocnienia się figury, mentiti Harioli i(?) Haruspices: Nie pobłogosłáwił Pan BOG nieszczerym zamysłom, y zguby ieszcze Wolnośći Nászych niechcąc; dał w ręce zwyćięstwo Mársowi Szwedzkiemu, ktory spędźiwszy Sáskie pod Rygą Woyska, ná karkách ich wszedł do Litwy, potym do Polski, y one álbo commisso praelio konał, álbo ućiekaiące śćigał: Ták Sáśi, sibi ignavi, Nobis graves, z mieyscá ná mieysce przenosząc się, wodźili aemulam potentiam, á Kray Nász gubili, y ieszcze gubią. Nie trzebá y Práwá wszystkie náwet (?) Gentium połámane: Przećięsz in spem kiedyszkolwiek upamiętánia się, niechćiałem nigdy in rigore brać si do Włádzy Moiey ktorą mi Prawo dało; przestrzegałem, upominałem, ále dyskretnie Libertati fidem, (?) amorem, Majestati reverentiam zachowująć; y wyznawam sam grzech ná się, że dla tey przyczyny, nie z żadnego innego prywatnego ad assentandum powodu, nonnulla cum impatienter prohibere possem, scire dissimulanter malebam. Izálisz to nie mogło być probą wytrzymywánia mego, że kiedy sięw Woiewodztwách Wielkopolskich Poznáńskim, y Kaliskim, urodźiłá Konfederacya, y przez przystępuiące do niey Woiewodztwá, co raz bárźiey partu suo adolescere poczęłá; Ia lubo byłem nie raz vocatus pod Unieiow od IchMośćiow, gressus sustinui, serce, choć od sprawiedliwośći lgnęło, corripui. Dopiero ná Uniwersał IMośći Páná Marszałka Konfederackiego ziechałem do Wárszáwy, chcąc widźieć faciem rerum ná tym Zieźdźie, y contribuere spolnie z Ichmośćiami Pány Konfederatámi do ogłoszonego Traktátu z Koronną Szwedzką, y daiąc záwsze czás Krolowi Iegomośći á żeby się był z Krolem IMośćią Szwedzkim rekoncyliowawszy spolnie Nam y sobie Pokoy uczynił. A że miásto ápplikowánia się do tego Krol IMość nie słuchaiąć porzućił Wárszáwę, potym do Krákowá pobiegł, ztámtąd do Sáxoniey contr mentem Konstytucyey Seymu Lubelskiego, bo tylko miał pozwoloną sobie drogę do ćieplic, y to post pacificatam Rempublicam. Więc żeby to sámo nie było pro objecto tego Zjazdu (?) inducende acephale in Regnii, (kiedy PAn extra Regnum) orbitatis, wyperswadowáliśmy wespoł z IMośćią Panem Marszałkiem Konfederackim à die 14 ad 30 Januarij limitę; gdyż, jákośmy się prawdźiwie ná poprawę Praw połomanych, y ná Traktát z Krolem IegoMośćią Szwedzkim ziecháli, ták bez Krolá IMośći AUGUSTA, do ktorego to utrumg(?) należało, feriari woleliśmy. Ale gdy ná Terminie x limitatione przypadaiącym nie słychać było áni o powroćie Krolá IMośći, áni tesz ty zá ziechániem się Woiewodztw Zkonfederowánych prożnowáć się nie godźiło; praemissis ab Iove solennitatibus, po wysłuchaney Wotywie pośliśmy ná gorę do Zamku, tám záraz partykularną Konfederacyą w Generalną obroćiwszy, kilka Sessyi mowiąc dolentes (?) lugentes, o połomanych Práwách Nászych, (?) de modis poprawy ich przepędźiliśmy. O Traktát oraz anxij, (?) solliciti; ná przyiazd IM. Páná Kommissárza Szwedzkiego Nam deklárowánego czekaiąc. Ale gdy tym chrákterem investitus ziechał IMość Pan Generał Horn, y oddał Nam ná to sobie służące Credentiales, ućieszeni posłáliśmy do niego,
