wieruszyć ś., przepaść, zginąć; zaginąć, zniknąć; popaść w nieszczęście bez nadziei ratunku; utracić życie, umrzeć, paść, polec na polu bitwy lub w pojedynku, skończyć życie na rusztowaniu.
Zginiony, który zginął, przepadł, którego zagubiono.
Zglijować, połączyć dwa kawałki żelaza przez rozgrzanie ich aż do stopnienia.
Zglinić (się), powalać (ś.) gliną, poglinić (ś.).
Zgliszcz, miejsce nizkie, zarosłe krzakami leszczyny a. tarniny.
Zgliszcze, Zgliszcza, miejsce, gdzie za czasów pogańskich palono umarłych na stosach pogrzebowych, stos pogrzebowy; miejsce, gdzie był pożar, miejsce po pożarze, pogorzelisko; rola po wypalonym lesie.
Zgliszczowy, odnoszący ś. do zgliszcza.
Zgliszczyn, gatunek mchu.
Zgluzować, wymazać, wygładzić, wyniszczyć, wytępić.
Zgłada, zagłada, wyniszczenie, wytępienie.
Zgładzać, dok. Zgładzić; wyrównywać, równać, wygładzać, zacierać złe, poprawiać, wywabiać plamy; wyniszczać, wytępiać, wytracać; z. kogo ze świata = zabijać, zamordowywać.
Zgładziciel, ten, który zgładza.
Zgładzisty, dający ś. zgładzić, wygładzić.
Zgłaszać, dok. Zgłosić; ogłaszać, oznajmiać, głośnym czynić; przybywać z czym do kogo, proponować co; z. ś. do kogo, uwiadamiać kogo o czym; pisać do kogo, udawać ś., zwracać ś. do kogo, stawiać ś. do kogo na jego wezwanie, upominać ś.
Zgłębiacz, Zgłębiciel, ten, który co zgłębia; narzędzie rolnicze do zgłębiania czyli głębokiego poruszania roli.
Zgłębiać, dok. Zgłębić; dochodzić głębokości czego, np. wody, gruntować; w głąb zapuszczać, czynić głębszym; przen., przenikać co nawskroś, dochodzić czego, poznawać dokładnie: z. nauki = gruntownie z niemi ś. zapoznawać, studjować co.
Zgłębiciel, ten, który zgłębia.
Zgłębić — p. nied. Zgłębiać.
Zgłębnik, narzędzie do badania głębokości rany.
Zgłębny, dający ś. zgłębić.
Zgłoba, przeszkoda, zawada; zajadłość, złość; nieprawość.
Zgłobić, spoić, sklamrować.
Zgłobliwy, złośliwy; nieprawy, niesprawiedliwy.
Zgłodać, głodając, gryząc zużyć, nadwątlić; stępić, zgryźć: z. zęby.
Zgłodniałość, stan tego, kto jest zgłodniały; łaknienie, głód.
Zgłodniały, łaknący, głodny, wygłodniały.
Zgłodnieć, uczuć głód, stać ś. głodnym, zacząć cierpieć głód.
Zgłosić — p. nied. Zgłaszać.
Zgłoska, część wyrazu a. wyraz cały, dający ś. wymówić za jednorazowym wydaniem głosu, za jednym otworzeniem ust.
Zgłoskować, czytać, dzieląc na zgłoski, niewprawnie, nieumiejętnie, sylabizować.
Zgłoskowy, odnoszący ś. do zgłoski, właściwy zgłosce, sylabowy.
Zgłuchnąć, Zgłuszeć, stać ś. głuchym, ogłuchnąć.
Zgłumić (się), zmarnować (ś.), zniweczyć (ś.), zepsuć (ś.).
Zgłupieć, stracić rozsądek, stać ś. głupim; nie móc ś. zorjentować w czym, zdumieć ś. głupkowato, osłupieć ze zdumienia.
Zgłuszać, dok. Zgłuszyć; głuchym czynić, pozbawiać słuchu; czynić, że czegoś nie będzie słychać, tłumić jakiś dźwięk głoś-
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/603
Ta strona została przepisana.
