bór jednego z wyznań ewangielickich.
Zbość, bodąc, uderzając rogami, zrzucić, strącić; bodąc zabić; zakłóć rogami; zepchnąć, zranić, wypędzić; wyparować, wyprzeć, wycisnąć, wypchnąć; zbić, dobić, zwalczyć, zwyciężyć; zburzyć, zniszczyć, zrujnować; wytrzymać, znieść, ścierpieć.
Zbożać, dok. Zbożyć; nakłaniać do pobożności, do stania ś. podobnym Bogu; z. ś., stawać ś. podobnym Bogu; z urąganiem: stawać ś. niby Bogiem.
Zbożany, dotyczący zboża, zrobiony ze zboża, zbożowy.
Zboże, ogólna nazwa jadalnych gatunków traw, jako to: pszenicy, żyta, jęczmienia i orkiszu.
Zbożnie, przysł., nabożnie, pobożnie, wedle Boga, z Bogiem.
Zbożność, pobożność, nabożność, życie z przykazaniami bożemi.
Zbożny, nabożny, pobożny, żyjący wedle przykazań Bożych; zbożowy, okryty zbożem.
Zbożopławny, spławiający zboże.
Zbożorodny, rodzący, wydający zboże.
Zbożosiejny, służący do siania zboża.
Zbożowiec, mały żuczek z rodziny słoników, wołek zbożowy, b. szkodliwy dla ziarn zbożowych (fig).
Zbożowy, odnoszący ś. do zboża, zrobiony ze zboża, będący, żyjący na zbożu.
Zbożówka, niewielki motyl z podrzędu sówek, z rodziny rolnic, niszczący wszelkie zasiewy (fig).
Zbożyć — p. nied. Zbożać.
Zbożysko, pole zbożowe; liche zboże.
Zbożysty, bogaty, obfity w zboże, okryty zbożem.
Zbój, Zbójca, Zbójnik, rozbójnik, opryszek, rozbijający po drogach; zabójca, morderca, grabieżca.
Zbójcokryty, w którym ukrywają ś. zbójcy.
Zbójcomorski, dotyczący zbójców morskich, piratów, korsarzy.
Zbójczy, zbójecki, rozbójniczy — p. Zabójczy.
Zbójczyni, forma żeń. od Zbójca.
Zbójecki, wykonany przez zbójcę a. zbójców; należący do zbójcy, właściwy zbójcy a. zabójcy; zabójczy, zbójczy, rozbójniczy; morderczy, skrytobójczy, grabieżczy.
Zbójecko, przysł., jak zbójca, po zbójecku.
Zbójectwo, Zbójeckość, zajęcie, stan, rzemiosło zbójcy, rozbójnika.
Zbójnik — p. Zbójca.
Zbójować, być zbójcm, trudnić ś. zbójectwem — p. Zbojować.
Zbór, zebranie, zgromadzenie, zbiór, rzesza, gmin, tłum; sobór, synod, koncyljum; członkowie gminy ewangielickiej; zgromadzenie wiernych, zwłaszcza Kościołów ewangielickich, synod; sam Kościół luterski, kalwiński, socyniański i t. d.; budynek kościelny jednego z tych wyznań w dawnej Polsce (fig).
Zbóstwić, ubóstwić, przemienić w bóstwo.
Zbracić (się), Zbratać (się), być komu jakby bratem, połączyć (ś.) węzłami miłości braterskiej, ścisłej, serdecznej przyjaźni, jakby braterskiej.
Zbraknąć — p. Zabraknąć.
Zbrakować, odrzucić jako brak, jako coś nieodpowiedniego, mającego jakieś wady, niedokładności.
Zbraniać, dok. Zbronić; bronić, obraniać; zabraniać, nie pozwalać; z. ś., dawać odpór skuteczny; z.