Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/580

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

bór jednego z wyznań ewangielickich.

Zbość, bodąc, uderzając rogami, zrzucić, strącić; bodąc zabić; zakłóć rogami; zepchnąć, zranić, wypędzić; wyparować, wyprzeć, wycisnąć, wypchnąć; zbić, dobić, zwalczyć, zwyciężyć; zburzyć, zniszczyć, zrujnować; wytrzymać, znieść, ścierpieć.

Zbożać, dok. Zbożyć; nakłaniać do pobożności, do stania ś. podobnym Bogu; z. ś., stawać ś. podobnym Bogu; z urąganiem: stawać ś. niby Bogiem.

Zbożany, dotyczący zboża, zrobiony ze zboża, zbożowy.

Zboże, ogólna nazwa jadalnych gatunków traw, jako to: pszenicy, żyta, jęczmienia i orkiszu.

Zbożnie, przysł., nabożnie, pobożnie, wedle Boga, z Bogiem.

Zbożność, pobożność, nabożność, życie z przykazaniami bożemi.

Zbożny, nabożny, pobożny, żyjący wedle przykazań Bożych; zbożowy, okryty zbożem.

Zbożopławny, spławiający zboże.

Zbożorodny, rodzący, wydający zboże.

Zbożosiejny, służący do siania zboża.

Zbożowiec, mały żuczek z rodziny słoników, wołek zbożowy, b. szkodliwy dla ziarn zbożowych (fig).

Zbożowy, odnoszący ś. do zboża, zrobiony ze zboża, będący, żyjący na zbożu.

Zbożówka, niewielki motyl z podrzędu sówek, z rodziny rolnic, niszczący wszelkie zasiewy (fig).

Zbożyćp. nied. Zbożać.

Zbożysko, pole zbożowe; liche zboże.

Zbożysty, bogaty, obfity w zboże, okryty zbożem.

Zbój, Zbójca, Zbójnik, rozbójnik, opryszek, rozbijający po drogach; zabójca, morderca, grabieżca.

Zbójcokryty, w którym ukrywają ś. zbójcy.

Zbójcomorski, dotyczący zbójców morskich, piratów, korsarzy.

Zbójczy, zbójecki, rozbójniczy — p. Zabójczy.

Zbójczyni, forma żeń. od Zbójca.

Zbójecki, wykonany przez zbójcę a. zbójców; należący do zbójcy, właściwy zbójcy a. zabójcy; zabójczy, zbójczy, rozbójniczy; morderczy, skrytobójczy, grabieżczy.

Zbójecko, przysł., jak zbójca, po zbójecku.

Zbójectwo, Zbójeckość, zajęcie, stan, rzemiosło zbójcy, rozbójnika.

Zbójnikp. Zbójca.

Zbójować, być zbójcm, trudnić ś. zbójectwem — p. Zbojować.

Zbór, zebranie, zgromadzenie, zbiór, rzesza, gmin, tłum; sobór, synod, koncyljum; członkowie gminy ewangielickiej; zgromadzenie wiernych, zwłaszcza Kościołów ewangielickich, synod; sam Kościół luterski, kalwiński, socyniański i t. d.; budynek kościelny jednego z tych wyznań w dawnej Polsce (fig).

Zbóstwić, ubóstwić, przemienić w bóstwo.

Zbracić (się), Zbratać (się), być komu jakby bratem, połączyć (ś.) węzłami miłości braterskiej, ścisłej, serdecznej przyjaźni, jakby braterskiej.

Zbraknąćp. Zabraknąć.

Zbrakować, odrzucić jako brak, jako coś nieodpowiedniego, mającego jakieś wady, niedokładności.

Zbraniać, dok. Zbronić; bronić, obraniać; zabraniać, nie pozwalać; z. ś., dawać odpór skuteczny; z.