Zawetować, oddać wet za wet, odpłacić komu, nagrodzić komu co, oddać co wzajemnie.
Zawezwać, wezwać, przywołać, dać polecenie przyprowadzenia kogo.
Zawędrować — p. nied. Zawędrowywać.
Zawędrowywać, dok. Zawędrować; wędrując zachodzić do jakiego miejsca.
Zawędzać, dok. Zawędzić; nieco wędzić, czynić, że co wyschnie, wysuszyć ś., mocno schudnąć.
Zawędzony, którego zawędzono.
Zawęzić, zacisnąć, zrobić węższym, związać mocno.
Zawęźlić, zawiązać na węzeł.
Zawężać, dok. Zawężyć; węższym czynić sciągać.
Zawężyć — p. nied. Zawężać.
Zawiać — p. nied. Zawiewać.
Zawiadamiać, dok. Zawiadomić; uwiadamiać kogo o czym, udzielać wiadomości komu o czym; informować, objaśniać kogo o czym; z. ś., zawiadamiać ś. wzajemnie; być zawiadamianym.
Zawiadomić — p. nied. Zawiadamiać.
Zawiadomienie, rzecz. od Zawiadomić; wiadomość, komu udzielona, wieść, nowina; ogłoszenie.
Zawiadować — p. Zawiadywać.
Zawiadowca, człowiek, zawiadujący, zarządzający czym, administrator, komisarz, ekonom, intendent; z. stacji kolejowej = naczelnik.
Zawiadowczy, właściwy zawiadowcy, należący do zawiadowcy.
Zawiadowczyni, forma żeńs. od Zawiadowca.
Zawiadowstwo, urząd, stanowisko zawiadowcy.
Zawiadywać, Zawiadować, obmyślać, opatrywać; z. kim. czym, mieć co pod swoim nadzorem; dozorować, władać, zarządzać, administrować, kierować, rządzić; być przełożonym, być zwierzchnikiem nad kim, nad czym.
Zawianie, rzecz. od Zawiać; przeziębienie wskutek przeciągu powietrza.
Zawiasa, rodzaj haka żelaznego, na którym drzwi, okna, lufciki itp. zawieszają ś. u futryn (fig.); wogóle wszystko, co służy do zawieszania; kręci ś., jak na z-ach = jest ruchliwy, nie może usiedzieć na miejscu; gębę ma, jak na z-ach = jest gadatliwy; z-y ziemi = osie biegunów ziemskich.
Zawiaska, zdr. od Zawiasa; z-i pergaminowe = rzemyki, na których wiszą pieczęcie u dokumentu.
Zawiasowce, rząd mięczaków ramienionogów.
Zawiasowy, odnoszący ś. do zawias; opatrzony zawiasami, składany, zamykany.
Zawiaśnik różowy, gatunek małżów niecewków, o skorupach różowych, z licznemi długiemi kolcami, rozrzuconemi po żeberkach, żyje w morzu Śródziemnym, kłopotek (f.).
Zawiąz, Zawiązka — p. Zawiązek.
Zawiązać — p. nied. Zawiązywać.
Zawiązek, zarodek, zapłodek; w bot., dolna rozszerzona w kształcie buteleczki część kwiatu, zawierająca zalążki, z których następnie powstają owoce (f.); przen., początek, źródło, zaródź, zadatek.
Zawiązka, to, co służy do zawiązania.
Zawiązywać, dok. Zawiązać; związując, zamykać: z. worek; związując łączyć: z. rzeczy = bagaże; zawiązując, pakować, przewiązywać, obwiązywać: z. paczkę,
