Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/395

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Wypaproszyćp. Wypatroszyć.

Wyparać, Wypruwać, dok. Wyprać; prując, rozrzynając. rozcinając, wyjmować ze środka; usuwać, rugować, przepędzać; w. ś., prując co, zwalczając zawady, wydobywać ś. skąd, wydostawać ś. ze środka czego, uwalniać ś.

Wyparcie, parciem wyrzucenie, wypchnięcie; w. ś., uwolnienie ś, wyłamanie ś., wyzwolenie ś.; nieprzyznanie ś. do czego.

Wyparować, ogrzewając sprawić, aby płyn zamienił ś. w parę, aby para wyszła, ulotnić; wybić z szyku, z porządku, z szeregu; wypędzić, siłą zmusić do ustąpienia skąd; wysuszyć ś. z pary, z potu, usunąć kogo skąd siłą, gwałtem; zmienić ś. w parę, ulotnić ś., przejść ze stanu ciekłego w lotny.

Wyparskać, Wyparsknąć, parskając, wyrzucić co z nozdrzy; wypryskać; w. s., dość ś. naparskać.

Wyparsknąćp. Wyparskać.

Wyparszywieć, wychorować ś. na parchy, wynędznieć wskutek parchów, sparszywieć.

Wyparty, którego wyparto, wyrzucony, wypchnięty, usunięty.

Wyparzać, dok. Wyparzyć; poddawać działaniu pary, oczyszczać; w. za pomocą pary a. zanurzania w gorącym płynie; w. kogo skąd, dokuczając, wypędzać, wyrugowywać; w. ś.= używać parowej łaźni.

Wyparzony, którego wyparzono; nie w-a gęba = człowiek, mówiący sprośne słowa, nieposkromiony w języku.

Wyparzyćp. nied. Wyparzać; w. kogo kijem = obić boleśnie, wygrzmocić, wyłoić.

Wypas, wypasanie, wypasienie; czas wypasania, miejsce pasania, pastwisko; prawo wypasania.

Wypasać, dok. Wypaść; spasać trawę i t. p. bydłem, końmi, paszą tuczyć, pasąc wykarmiać.

Wypasły, który ś. wypasł, spasły, opasły, tuczny.

Wypasywaćp. Wypasać.

Wypaszczać ś.p. Wypościć ś.

Wypaśćp. nied. Wypasaćp. nied. Wypadać.

Wypatroszyć, Wypaproszyć, wydobyć, wydostać, wyciągnąć ze zwierzęcia wnętrzności.

Wypatrywać, szukać oczami, upatrywać wzrokiem, patrzeć wciąż, czy ś. coś nie stanie, czy ktoś nie nadejdzie i t. p.

Wypatrzećp. Wypatrzyć.

Wypatrzyć, Wypatrzeć, wyśledzić, odnaleźć, wyszukać wzrokiem, upatrzyć; śledząc, dostrzec; badając wzrokiem, wybrać sobie kogoś a. coś z pośród wielu; zbadać, rozpoznać patrzeniem: w. sobie co; w. oczy = ciągłym patrzeniem, wyglądaniem, natężaniem osłabić je, stępić, zmęczyć.

Wypchaćp. nied. Wypychać; żart., w-aj ś.!, każ ś. w.! = wynoś ś.!, daj mi spokój!

Wypchlić (się), oczyścić (ś.) z pcheł.

Wypchlisko, woda, sącząca ś. po pochyłości góry i unosząca z sobą cząstki rudy żelaznej, co jest dowodem blizkiego pokładu rudy.

Wypchnąćp. nied. Wypychać.

Wypejsować, oczyścić cepem ziarna jęczmienia od ości; wytargać kogo za pejsy, powyrywać mu pejsy.

Wypełcie, wypielanie.

Wypełgnąć, wybuchnąć płomieniem, zapalić ś. nagle.

Wypełki (-łek), chwasty powyrywane, zielsko wypielone, opełki.

Wypełniaczp. Wypełniciel.

Wypełniać dok. Wypełnić; czynić pełnym czego, nasypywać, nalewać do pełna, całkiem napełniać; wykonywać jakąś pracę, jakieś zadanie, wykonywać robotę, uskuteczniać, doprowadzać co do końca; czynić to, co powinno być