Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/705

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

komu marchewkę = idąc za nim, deptać mu po piętach, przekomarzając ś..z kim, udawać na palcach skrobanie; przen., broić; s. ś., drapać ś., skrobać samego siebie; gmerać ś., grzebać ś., gramolić ś.

Skrobanina, coś oskrobanego; pismo skrobane, pismo niedbałe; mieisce wyskrobane na papierze.

Skrobanka, sztuka sosnowa zdatna na belki, tylko okorowana; płótno, na nitki podarte, szarpia; potrawa ze skrobanego mięsa.

Skrobiap. Skrob.

Skrobipiórek, lichy pisarz, gryzipiórko; żart., pogardl., urzędnik niższego stanowiska.

Skrobnąćp. nied. Skrobać; uderzyć, grzmotnąć, lunąć; uciec szybko, pierzchnąć, drapnąć; przymówić komu, przytyk mu zrobić, dociąć mu; s. kogo po kieszeni = narazić go na wydatek, wyzyskać, skazać na karę pieniężną; s. ś., palnąć ś., uderzyć ś., grzmotnąć ś.

Skrobowaty, mający skroby, krostawy.

Skroby (-ów), rodzaj wysypki świerzbiącej.

Skrocz, kłus koński, polegający na jednoczesnym poruszaniu naprzód i w tył nogami tej samej strony.

Skrofuliczny, łć., chory na skrofuły, zołzowaty.

Skrofuły, łć., choroba krwi, zazwyczaj dziedziczna, której zwykłemi objawami bywają: chroniczny katar, zapalenie powiek, obrzmienie gruczołów limfatycznych, wysypka skórna, owrzodzenia, zapalenie stawów i kości.

Skroićp. Skrajać.

Skrom, tłuszcz zwierzęcy, sadło.

Skromić, poskromić, powstrzymywać, łagodzić; skąpić.

Skromnie, z nieśmiałością, niewinnie, powściągliwie, wstydliwie, przyzwoicie,

Skromnisia, iron., kobieta udająca skromność, udająca wstydliwość.

Skromnisiostwo, charakter skromnisia a. skromnisi.

Skromniś, człowiek bardzo skromny; człowiek, udający skromność.

Skromniuchny, Skromniusieńki, Skromniutki, Skromniuteńki, niezmiernie skromny.

Skromność, wstydliwość, nieśmiałość; niewinność, cnotliwość, niewygórowane mniemanie o sobie; umiarkowanie, powściągliwość.

Skromnotka, roślina z rodziny ogórecznikowatych.

Skromny, umiarkowany, powściągliwy, nie oddający ś. zbytkom, nadużyciom; cnotliwy, niewinny, moralny, przystojny; wstydliwy, nieśmiały; nie mający wygórowanego mniemania o sobie, nie zarozumiały, pokorny; prosty, niepokaźny, niezbytkowny, nieprzesadny; szczupły, niewielki, skąpy, lichy, marny.

Skroniowy, dotyczący skroni.

Skroń, boczna część czoła w okolicy ucha (fig.); przen., głowa; przen., siwa s., siwe s-nie = wiek sędziwy, siwizna.

Skropićp. nied. Skrapiać.

Skroplićp. nied. Skraplać.

Skrostowacieć, Skrostawieć, stać ś. krostowatym, dostać krost.

Skrócenie, dokonana czynność skracania; rzecz skrócona, abrewjacja; krótki zbiór, skrót, kompendjum.

Skróciciel, człowiek, który co skrócił.

Skrócićp. nied. Skracać.

Skródlić, broną grudę rozbijać, bronować.

Skróś, przysł., wskroś, przez wnętrze czego, na wylot, dokładnie, zupełnie, całkiem, od końca do końca.