Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/468

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Psianka, roślina z rodziny psiankowatych (fig.); owad dwuskrzydły poczwarkorodny.

Psiankowate, Psiankowe, rodzina roślin dwuliściennych.

Psiapara, przekleństwo.

Psiarczyk, Psiarek, chłopiec, obsługujemy psy w psiarni.

Psiarnia, budynek, w którym psy trzymają, chlew psi; zbior., wszystkie psy należące do jednego pana, zgraja, sfora psów; przen., zgraja, kupa, hałastra (o ludziach).

Psiarskie (-ego), dawny obowiązek na Mazowszu żywienia psów książęcych; opłata, uiszczana wzamian tej powinności.

Psiarstwo, zgraja psów, sfora; przen., hałastra, zgraja, czereda (o ludziach).

Psiarz, Psiacz, dozorca psów; łowczy, dozorujący psy na łowach; oprawca, hycel, czyściciel; amator psów.

Psiawiara, przekleństwo.

Psiątkop. Psię.

Psica, suka; przen., zła kobieta, złośnica.

Psiczka, zdr. od Psica.

Psić sięp. Psieć.

Psidławiec, roślina z rodziny trojeściowatych, ciemiężyk.

Psieć, Psić się, gorszym ś. stawać, tracić na wartości, psuć ś., niszczeć, schodzić na psy.

Psię, Psiątko, szczenię.

Psigłów, Psigłowiec, potwór mityczny o psiej głowie; gatunek małpy, magot.

Psik! wykrz., naśladujący odgłos kichania; wykrzyk używany dla odpędzenia kota; przen., nie ruszaj!, wara!, precz!

Psikus, figiel złośliwy.

Psina, piesek godny pożałowania; mięso psie; woń od psa.

Psiniec, zuch, junak, gracz; pysk, paszcza, psie łajno.

Psinka, zdr. od Psina.

Psio, przysł., po psiemu.

Psiogłowiecp. Psigłów.

Psi psi, wykrz., oznaczający przywoływanie psa; u dzieci: oznacza potrzebę oddania uryny; uryna, zwłaszcza dziecka.

Psisko, niezgrabny, brzydki, ogromny pies; pies godzien pożałowania.

Psocić, robić psoty, płatać figle, swawolić, dokazywać.

Psora, gr., zaraźliwa choroba skóry liszajowata, połączona ze swędzeniem, łuszczyca.

Psota, figiel, psikus, pustota; zrobienie komu szkody.

Psotliwyp. Psotny.

Psotnica, ta, co płata figle, figlarka, swawolnica.

Psotnik, ten, który płata, wyrządza psoty, figle, figlarz, swawolnik; ten, co psuje wszystko, szkodnik.

Psotniś, zdr. od Psotnik.

Psotny, Psotliwy, figlarny, płatający figle, swawolny; rozpustny, sprośny, lubieżny; lubiący wszystko psuć, szkodny.

Pst! Psyt! wykrz. oznaczający przywoływanie kogoś; zalecający milczenie.

Pstrawy, trochę pstry.

Pstrąg, ryba brzuchopłetwa, łososiowata, bzdręga (fig.).

Pstrągarnia, zakład, gdzie hodują pstrągi.

Pstrągowaty kolor, zbliżony do koloru pstrąga.

Pstrągówka, odmiana gruszy.

Pstrążeń, gatunek ryby brzuchopłetwej.

Pstręk! Pstryk! wykrz., oznaczający gwałtowny skok, ruch nagły, chlust! szust!