Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/977

przen., podmawiać, buntować, odrażać kogo od kogo a. o. czego; o. kota ogonem = kręcić, mydłkować, tumanić; o. ś., gdzieindziej, obracać ś. w inną stronę, obracać ś., tyłem; przen., zrażać ś., zniechęcać ś., usuwać ś. od czego, zrywać z czym.

 Odwrotnie, nawzajem, wzajemnie (Jan kochał Mateusza i o.); we wstecznym porządku, naodwrót, na wspak; stosunek o. proporcjonalny (np. im więcej godzin pracują dziennie, tym mniej potrzebują dni dla wypełnienia pewnej roboty).

 Odwrotny, którego można odwrócić, oddalić; wsteczny, przeciwny, opaczny; reguła trzech o-a = polegająca na tym, że pewne wielkości są odwrotnie proporcjonalne; o-a strona medalu = druga strona; przen., przeciwny wzgląd przy rozpatrywaniu pewnej kwestji, inna strona sprawy; gorączka o-a = powracająca.

 Odwrócić — p. nied. Odwracać.

 Odwrót, odwrócenie ś. napowrót w tę samą stronę, zwrot nazad; odstąpienie, cofnienie ś., rejterada; powracanie, powrót; odrócenie, odwracanie, odpędzanie; strona przeciwna, odwrotna (o. medalu, monety); na o., przysł., nawzajem, na odwet, inaczej; z odwrotnej strony, na wspak; na wywrót, na lewą stronę.

 Odwrzasnąć, odpowiedzieć wrzaskiem na wrzask.

 Odwstecz, naodwrót, nawstecz.

 Odwtórować, powtórzyć to samo za kim innym.

 Odwykać, forma dok. Odwyknąć; odzwyczajać ś., pozbywać ś. nałogu, oduczać ś.

 Odwzajemniać, forma dok. Odwzajemnić; wzajemnością odpłacać; o. ś. komu = wywzajemniać ś., odwdzięczać ś. wzajemnością.

 Odwzorowywać, forma dok. Odwzorować; według danego wzoru tworzyć, artystycznie kopjować; malować, opisywać podług wzorów; odciskać formę wklęsłą dla odlania jej potym wypukło.

 Odylować, ogrodzić dylami.

 Odymać, forma dok. Odąć, napełniać powietrzem, nadymać, napuszczać powietrza, gazu; o. ś., napuszać ś.; przen., być pysznym, zarozumiałym, nadętym.

 Odyniec, stary dzik samiec, najczęściej samotnie chodzący.

 Odysseja, gr., starogrecka epopeja Homerowa, opisująca przygody Odysseusza (Ulissesa) w drodze powrotnej z Troi do Itaki; przen., wędrówka długa, pełna przygód i niebezpieczeństw.

 Odzew, odzywanie ś., przywoływanie, głos, dający znać o czym; hasło; wyrazy a. wiersze, powtarzające ś. w pieśniach po każdej zwrotce, refren, przyśpiew — p. Odezwa.

 Odziać, forma dok. od Odziewać.

 Odzianie, włożenie na kogo odzieży; odzież, ubranie; ściana zewnętrzna skarpy a. kontr-skarpy darniowanej a. murowanej w fortyfikacji wojennej, okład.

 Odziany, na którego odzież włożono, który sam ś. odział, ubrany; ścianą zewnętrzną obwiedziony (o fortyfikacji); chorągiew o-a = mająca pełny komplet żołnierzy, okryta.

 Odziczały, który stał ś. dzikim a. nieuprawnym, zdziczały.

 Odziczeć, stać ś. dzikim, zdziczeć.

 Odziedziczać, forma dok. Odziedziczyć; dziedzictwem, spadkiem, w spuściźnie brać, otrzymywać, zyskiwać (o. majątek, o. skłonność do jakiej choroby, charakter); przejmować dziedzicznie.

 Odzielenić, nanowo zielonym uczynić, zazielenić powtórnie.

 Odzielenieć, nanowo zazielenieć, odżyć, znów zakwitnąć.