Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/905

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Oberdziad, obszarpaniec, obdartus, żebrak natrętny.

Oberek, Obertas, polski taniec wirowy z przysiadaniem i z figurami, tańczony w przeciwnym niż zwykłe tańce wirowe kierunku.

Oberfurjer, łć., starszy, naczelny furjer, dworski goniec.

Obergurt, nm., popręg, opasujący konia wraz z siodłem albo derką.

Oberjägermeister, nm., wielki łowczy (tytuł dworski).

Oberkelner, nm., starszy kelner.

Oberkomisarz, starszy komisarz, nadkomisarz.

Oberkonduktor, nm., nadkonduktor pociągu kolejowego.

Oberkontroler, nm., nadkontroler, starszy kontroler.

Oberkwatermistrz, starszy kwatermistrz.

Oberlejtnant, nm., nadporucznik.

Oberlicht, Oberluft, nm., górna część okna w osobnej ramie i osobno ś. otwierająca (fig.).

Obermajsterp. Nadmajster.

Oberman, nm., przełożony, starszy; sędzia polubowny, rozjemca; nadsztygar.

Oberpolicmajster, nm., tytuł policmajstra w niektórych wielkich miastach.

Oberprezydent, łć., prezydent wyższego stopnia, nadburmistrz.

Oberst, nm., pułkownik.

Oberstlejtenant, nm., podpułkownik.

Obertasp. Oberek.

Obertka, drewniana zasuwa do drzwi.

Obertnąć się, obrócić ś., wykręcić ś. (w tańcu); uwinąć ś. z robotą.

Oberwachmistrz, nm., major.

Oberwać, forma nied. Obrywać; zerwać naokoło, zewsząd; oderwać, odedrzeć całkiem, urwać, poobrywać; obszarpać, obedrzeć; chwycić, złapać, skubnąć, okroić coś dla siebie; dostać cięgi, być obitym (o. po skórze, po grzbiecie); nadwerężyć, zerwać (o. pierś, płuca); o. ś., urwać ś., odpaść, zapadać, osuwać ś., osypywać ś.; dostawać bólu z powodu wysilenia, zerwać ś., naderwać ś., dostać ś. komu (coś mu ś. o-ie = zostanie coś dla niego), o-ie mu ś. po skórze = będzie obity.

Oberwaniec, obdartus, obszarpaniec.

Oberwus p. Obdartus.

Oberznąć, forma nied. Obrzynać; obciąć naokoło, okrajać; pozbawić kogo a. co jakiego członka za pomocą krajania, cięcia; odjąć, oderznąć; dać stopień niedostateczny na egzaminie; o. ś., nie otrzymać dostatecznego stopnia przy egzaminie, obciąć się.

Oberznięty, ten, którego oberznięto, obcięto (dukat o.).

Oberża, fr., zajazd, karczma, gospoda, austerja.

Oberżyna, rodzaj gruszki, gruszka miłosna

Oberżysta, fr., właściciel oberży, karczmarz.

Obeschły, Obeschnięty, ten, który osechł, suchy.

Obeschnąć, być pozbawionym wilgoci, wyschnąć.

Obeschniętyp. Obeschły.

Obesłać (obeśle, obesłał), forma dok. od Obsyłać.

Obesłać, posłać kogo, aby obszedł i zawiadomił; wielu rozesłać, zawiadomić wielu; o. ś., wysłać kogo a. co nawzajem do siebie.

Obesłać (obściele, obesłał), obłożyć czym.

Obeszłość, obchód, okrążenie, otoczenie; łatwość obejścia ś. bez czego; mierność, umiarkowanie, skromność; potrzeba, dolegliwość.

Obeszły, otoczony, obegnany, okrążony; dający ś. obejść, nierozległy; łatwo mogący ś. bez