Fizjografja, gr., ogólne opisanie przyrody, pewnego kraju, okolicy.
Fizjokrata, gr., zwolennik fizjokratyzmu.
Fizjokratyzm, Fizjokracja, gr.,, system ekonomiczny, według którego rolnictwo jest głównym źródłem bogactwa narodowego.
Fizjolog, gr., badacz czynności prawidłowych żywego ustroju; filozof przyrody.
Fizjologja, gr., nauka o czynnościach życiowych, zachodzących w ciele istot ożywionych (ludzi, zwierząt i roślin).
Fizjon-, — p. Fizjogn-.
Fizjoplastyka, — p. Autoplastyka.
Fizjoteizm, ubóstwianie przyrody jako podstawa religji w pewnym okresie cywilizacji.
Fizyczny, gr., przym. od Fizyka; przyrodniczy; cielesny, materjalny, widoczny, oczywisty, namacalny; f-a gieografja, fizyka kuli ziemskiej, gieofizyka; f-a osoba, jednostka, osobnik, żywy człowiek; f-a siła, siła natury, siła cielesna; f-e niepodobieńswo, rzecz niemożliwa, jako sprzeczna z prawami przyrody.
Fizyk, gr., uczony zajmujący się fizyką; w Niemczech i w Austrji inspektor lekarski czuwający nad zdrowotnością powierzonego mu okręgu i wydający opinję w sprawach sądowo-lekarskich.
Fizyka, gr., nauka o prawach przyrody; o własnościach ciał oraz o zjawiskach, przy których nie następuje zmiana w wewnętrznym ustroju tychże ciał; filozofja natury, metafizyka przyrody; posp. racja f. = jest to dowodzenie naciągane, nie mające związku z rzeczą, bzdurstwo, tere-fere.
Fizykat, gr., urząd lekarski.
Fizykochemja, gr., nauka o stosunkach między własnościami materji fizycznemi a chemicznemi.
Fizykować, gr., rozumować.
Fizyljer, gr., żołnierz lekkiej piechoty, strzelec w dawnem wojsku francuskiem (fig.).
Fizys, gr., nieod., pog. twarz, oblicze, fizjognomja, rysy twarzy.
Fjakr, Fjakier, fr., dorożka, powóz uliczny do wynajęcia; dorożkarz.
Fjasko, wł., zawód, nieudanie się czego, zupełne niepowodzenie; bankructwo, upadek (zrobić f. = doznać zupełnego niepowodzenia).
Fjeld, duńs. płaskowzgórze w Danji, Szwecji, Norwegji.
Fjesta, hiszp., sztuka teatralna okolicznościowa, dawana na zakończenie widowiska.
Fjola, gr., flaszka z długą szyjką, rurka szklana, z jednej strony zamknięta (fig.).
Fjolet, — p. Fijolet.
Fjoraja, wł., kobieta a. dziewczyna sprzedająca kwiaty na ulicy, kwieciarka uliczna.
Fjord, szw., wązka długa zatoka wzdłuż gór, o wybrzeżach wysokich skalistych, u brzegów Skandynawji (fig.).
Flacha, zgr. od Flaszka, butla.
Flachajza, Flakajza, nm., gładka sztabka żelazna do gładzenia, do skrobania; dłuto rzeźbiarskie.
Flachcęgi, nm., cęgi z płaskiemi, przylegającemi do siebie końcami do chwytania (fig.).
Flaczarnia, Flakarnia, lokal, w którym gotują i sprzedają flaki na porcje.
Flaczarz, Flakarz, forma żeńs. Flaczarka, gotujący i sprzedający flaki na porcje.
