Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/1037

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

niesiono skargę, obwiniony, podsądny.

Oskarżyciel, zanoszący na kogo skargę, obwiniciel; donosiciel, potwarca; prokurator.

Oskarżyćp. nied. Oskarżać.

Osklepiać, dok. Osklepić; robić sklepienie, otaczać sklepieniem, zasklepiać.

Oskoczyćp. Obskoczyć; skacząc obejść co dokoła; obstąpić, osaczyć, zaskoczyć.

Oskolnica, woda z ziemi zaraz po rozmarznięciu, na wiosnę się wydobywająca — p. Oskoła.

Oskoła, sok świeży rośliny, wstępujący na wiosnę od korzeni w górę; mlecz roślinny; płynięcie soku z drzewa; czas, kiedy sok z drzew wypływa, wiosna.

Oskoma, drętwienie zębów po kwasach; apetyt, chętka, ślinka na co; czynić komu o-ę = obiecywać coś przyjemnego; mieć o-ę na co = mieć chętkę na co; bierze mię o. = nabieram chętki.

Oskopić, okastrować barana.

Oskorupienie, w medyc., powstawanie osadów wapiennych w ustroju organicznym, zwapnienie; stwardnienie powierzchni, dostawanie skorupy, skorupa mineralna, pokrywająca powierzchnię ciała organicznego, inkrustacja.

Oskorupień, rodzaj korala skamieniałego.

Oskórek, zwierzchnia skóreczka na drzewie, naskórek.

Oskrobki (-ów), to, co odchodzi przy oskrobywaniu, obierzyna, łuska i t. p.

Oskrobywać, dok. Oskrobać; naokoło skrobać, skrobiąc ogołacać, z powierzchni zdejmować wierzchnią warstwę za pomocą ostrego narzędzia, zeskrobywać; przen., urywać, obrywać, chwytać, zyskiwać; o. ś., drapać ś., skrobiąc ś.; przen., dostawać ś. komu, jako zysk, okrawać się.j

Oskrzele (-li), większe i średnie rozgałęzienia tchawicy w płucach (fig.).

Oskrzelki (-ów), rozgałęzienie oskrzeli.

Oskrzelowy, dotyczący oskrzeli.

Oskrzydla, roślina z rodziny zapianowatych.

Oskrzydlać, dok. Oskrzydlić; opatrywać w skrzydła; przen., otulać skrzydłami; zachodzić od skrzydeł, od boków: o. armję nieprzyjacielską; o. ś., dostać skrzydeł (o ptakach).

Oskubywać, dok. Oskubać; wyskubywać ze wszystkich stron; ogołacać, oczyszczać; przen., wyzyskiwać, obdzierać, obierać, okpiwać.

Oskulacyjne łć., krzywe = linje krzywe stykające ś., czyli styczne.

Osłap. Osełka.

Osłabiacz, płyn, osłabiający ciemną barwę w kliszy fotograficznej.

Osłabiać, dok. Osłabić; czynić słabszym, pozbawiać sił; wycieńczać, przytępiać, nadwerężać: o. wzrok, pamięć, zmysł; psuć, rozstrajać; o. żołądek; zachwiewać: o. wiarę; ostudzać (o. namiętność); zmniejszać (o. wrażenie).

Osłabiająco, wywołując osłabienie, zwątlająco, narażając na utratę sił; zmniejszając skutek.

Osłabićp. nied. Osłabiać.

Osłabieć, Osłabnąć, utracić siły, opaść z sił, omdleć, stracić przytomność.

Osłabienie, pozbawienie sił, brak sił, utrata sił, niemoc, zwątlenie, omdlenie, zmniejszenie skutków czego.

Osłabły, Osłabiony, który stracił siły, opadły z sił, który osłabł, niemocny, omdlały.

Osłabnąćp. Osłabieć.

Osładzać, dok. Osłodzić; zapra-