Osiemnaście, Ośmnaście, liczebnik = 18.
Osiemnaścioro, Ośmnaścioro, 18 osób a. zwierząt obojga płci.
Osiemset, Ośmset, liczebn. = 800.
Osiepać, nied. Osiepywać; obszarpać, obedrzeć, ostrzępić.
Osierdzie, torba błoniasta, zewsząd zamknięta, otaczająca serce (fig.).
Osierdziowy, dotyczący osierdzia.
Osierocać, dok. Osierocić; zostać sierotą, umierać i zostawiać dzieci sierotami, pozbawiać rodziców dzieci; odumierać, osamotniać; o. kraj (o panującym) umrzeć i nie zostawić potomka.
Osierociały, ten, który został sierotą; opuszczony, wyludniony.
Osierocieć, zostać sierotą, stracić rodziców; stracić dzieci, męża, przyjaciół; zostać samotnym, opuszczonym.
Osiew, Obsiew, obsianie, zasianie, ziarna wysiane, wysiew, zasiew; plon z posiewu.
Osiewać — p. Obsiewać.
Osiewek, Osiewka — p. Osiew; dawniej dodatek w ziarnie do zasług służącym.
Osiędrzan, roślina z rodziny obrazkowatych, smoczeń.
Osięgnąć — p. Osiągnąć.
Osika — p. Osina.
Osikać, opryskać sikaniem, zmoczyć, zwalać kogo a. co moczem.
Osikowy, osinowy, zrobiony z osiki.
Osina, Osika, drzewo z rodziny wierzbowatych, topola osina (fig.).
Osiniec, motyl z rodz. południc, rodzaju leśników (f.).
Osinieć, dostać plam sinych, stać ś. sinym.
Osinowy, dotyczący osiny, zrobiony z osiny.
Osinówka, motyl z rodz. prządek (fig.).
Osiodłać, włożyć siodło, okulbaczyć (konia, osła, muła, wielbłąda); opanować, ujarzmić, podbić kogo.
Osioł, Osiołek — p. Osieł, Osiełek.
Osiomierz, narzędzie do mierzenia średnicy osi.
Osiowe (-ego), opłata, ściąg na przez zarząd kolei żelaznej za przetrzymanie towarów w wagonach na stacji.
Osiowy, przym. od Oś; dotyczący osi, średnicowy, główny, podstawowy.
Osiwiały, któremu włosy zsiwiały, mający siwe włosy, siwy.
Osiwieć, siwym ś. stać, posiwieć.
Oskakiwać — p. Obskakiwać.
Oskalpować kogo = zedrzeć, zeń skórę z głowy wraz z włosami.
Oskard, czes., drąg żelazny o jednym końcu płaskim, a drugim stożkowatym, służy do rozwalania murów, rozbijania skał i t. p. (fig.).
Oskardnik, robotnik, pracujący przy pomocy oskarda.
Oskarpnica, gatunek małży bezgłowej.
Oskarżać, dok. Oskarżyć; zanosić na kogo skargę, obwiniać kogo; zarzucać, wyrzucać co komu, posądzać, pomawiać kogo o co; o. fałszywie = spotwarzać, szkalować; o. ś., obwiniać samego siebie.
Oskarżenie, zaniesienie skargi, skarga na kogo; akt o-a = wywód winy podsądnego.
Oskarżony, ten, na którego za-
