Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0941

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Zastrzelawać, p. Zastrzelić.

Zastrzelić, niedok. zastrzelać, zastrzeliwać, zastrzelawać, zastrzelować, 1) strzelić za kim, za czem (zastrzelował strzały za uciekającym); 2) Z. kogo słowy = zagabnąć, zaskoczyć go.

Zastrzeliwać, p. Zastrzelić.

Zastrzelować, p. Zastrzelić.

Zastrzydz, niedok. zastrzygać, strzygąc zaciąć (Z. włosy dziecku przy chrzcie).

Zastrzygać, p. Zastrzydz.

Zastydnąć, zastygnąć.

Zasuć, zasypać.

Zasuwny, zrobiony tak, żeby się mógł zasuwać, zasuwany.

Zaswajać, p. Zaswoić.

Zaswoić, niedok. zaswajać, 1) zabrać jak swoje, przywłaszczyć sobie (złoto po tobie kto inszy zaswoi; szatan go zaswoi); 2) Z. wdziękiem urody i t. p. = zniewolić, pociągnąć, ująć); 3) żałosne serce chce Z. = oswoić, ukoić, zaspokoić.

Zasychać, p. Zaschnąć.

Zasyłać, p. Zasłać.

Zasyp, p. Zasep.

Zasyt, zasycenie, sytość; zadowolenie (bez ciebie nudne mi są zasyty).

Zaszadzić, zaszedzić, oszronić.

Zaszańc, szaniec zewnętrzny.

Zaszczęsny, nader szczęśliwy.

Zaszczep, 1) to, co zaszczepiono; 2) p. Zaszczepca.

Zaszczepca, zaszczep, zaszczepiciel, założyciel, fundator, inicjator (Z. dynastji, nowej wiary).

Zaszczerbieć, wyszczerbić się.

Zaszczerzeć, zaciągnąć, zasklepić cokolwiek (gangrena czyni w członkach wydubniałości nie otworzone, tylko zaszczerzałe).

Zaszczycać, p. Zaszczycić.

Zaszczycić, niedok. za-