Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0702

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

się, złamać się, pęknąć (miecz mu się upadł).

Upatrować, p. Upatrzyć.

Upatrywać, p. Upatrzyć.

Upatrzyć, niedok. upatrować, upatrywać, 1) zważać, obserwować, oglądać (U. przechodzące stado, czy dobrze utrzymane); 2) ujrzeć, dostrzedz, zobaczyć (U. kogo w tłumie); 3) upatrywać = przewidywać, mieć na względzie, zapobiegać (za pokoju upatruj wojnę).

Upawać kogo = upajać.

Upawęzić kogo = uzbroić pawężą.

Upądzać, upędzać, ganiać, uganiać.

Upełny, zupełny.

Upiek, upieczenie (mięso na U.).

Upierzyca, upiór żeński.

Upierzyć, 1) upierzywszy nogi, ucieka = uskrzydliwszy, wziąwszy za pas; 2) duma upierzona = napuszona.

Uplatać, p. Upleść.

Upleć, uplecenie, uplot.

Uplenić, wypleniając umniejszyć; przerzedzić, przetrzebić (wojny upleniają ludność).

Upleść, niedok. uplatać, usidlić, uwikłać.

Uplot, 1) rzecz upleciona, splot, wieniec, girlanda; 2) pęta, sidło, więzy (uwolnić się z uplotów).

Uplwać, opluć.

Upłakać, 1) umordować, ufatygować płakaniem (U. oczy); U. się, umordować się, ufatygować się płakaniem, spłakać się; napłakać się.

Upłaszać, p. Upłoszyć.

Upławić co = pozwolić ciec z czego, sprawić aby płynęło (bok Chrystusa włócznią upławiony).

Upłoch, ten, którego spłoszono skąd.

Upłoszyć, niedok. upłaszać, spłoszywszy zmusić do ucieczki.

Upłozić, upełznąć.

Upłynąć: nicby jej przez to nie upłynęło = nie ubyło.

Upłynny, przemijający, krótko trwały, niestały (upłynne lata, roz-