Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0577

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

stoi; nie stoi 20 groszy; przyjaciel więcej stoi, niż...; kazał zapłacić drwa, za co stały; filozofowie za nic u niego nie stoją; więcej mię stoi, niż gdybym w kramie kupił); 16) S. na czem, po czem, o co = uprzeć się, usadzić się, nastawać, uwziąć się na co, dybać na co (S. na tym, aby wiarę stłumić, aby miasta dobyć; S. komu na gardło, S. o zdrowie komu; słowo na krew stojące = grożące śmiercią; stał mu po koronie); 17) staje, zstaje mię na co = stać mię, mam na co; 18) S. o pannę = starać się, konkurować o nią; 19) stoi za nasze = staje się podług naszego życzenia; 20) S. roki albo w rocech = stawić się na roki, stanąć na termin. S. się, 1) albo zstać się, dokonać się, wypełnić się, skończyć się (stał się wszystek wiek Lamechów, 777 lat); 2) S. się, w co = przemienić się, przedzierzgnąć się, przeobrazić się (Cyanna w stok się w okamgnieniu stała); 3) S. się, w co = nabyć czego, zostać obdarzonym czem (natchnął w twarz Jadama tchnienie żywota, i stał się człowiek w duszę żywiącą); 4) S. się gdzie = stanąć, stawić się (S. się w urzędzie).

Stadło, 1) stadjum, faza, okres czasu; 2) przestąpić S. — wykroczyć przeciw sakramentowi małżeństwa, przeciwko przysiędze małżeńskiej; 3) stan, powołanie.

Stadnik, dozorca stada koni.

Stadnisko, pastwisko stadniny.

Stado, schadzka świąteczna we wsi dla zabawy na cześć bożków.

Stafier, stafir, sztafier, lokaj.

Stafir, p. Stafier.

Stafirować, p. Sztafirować[1].

Stajadło, polna miara długości.

  1. Przypis własny Wikiźródeł Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz hasło Sztafirować w M. Arcta Słowniku ilustrowanym języka polskiego.