Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0371

Podwonik, orzeszek woniejący, jabłuszko, bańka albo flakonik na pachnidła i balsamy.

Podworne, podworowe, podatek od domów.

Pedwozek, pomocnik albo zastępca woźnego.

Podwód, powinność ziemska dawania podwód.

Podwódca, podwódzca, podwodziciel, podżegacz.

Podwój, towarzystwo z osoby drugiej.

Podwórny, podwórzowy.

Podwrotek, najniższy oficjalista w żupach solnych.

Podwrócić, podwracać, 1) wywrócić; 2) podburzyć, poduszczyć, podmówić, zdradzić, podejść.

Podwrót, 1) wywrót, upadek; 2) podejście, wybieg, zasadzka.

Podwyrka, w wyr. na podwyrkę, przy domu, pod ręką.

Podwyszyć, podwyszać, podwyższyć.

Podwyż, powyżej, ponad.

Podybać, zdybać, przyłapać, schwycić, zabrać.

Podyć (podydzie), podejść.

Podymie, ogół domów, chat.

Po dziadu, doskonałe, ładne.

Po dziadzie, licho, niedbale.

Podzieckować, pozajmować, pofantować.

Podzieć, podziać.

Podzielacz, podzielca, podzieliciel, ten, co dzieli, rozdzielca.

Podziennik, robotnik, najemnik na dni.

Podziergnąć, podzierzgnąć, 1) zadzierzgnąć, zaciągnąć na zadzierzg, na węzeł, na sypeł; 2) przedzierzgnąć, przekształcić, przemienić, przekabacić.

Podziesiątny, 1) podziesiętny, składający się z dziesięciu; 2) w dziesięć koni zaprzężony; 3) co dziesiąty.

Podziewiątny, składający się z dziewięciu, co dziewiąty.

Podzimie, schyłek jesieni.

Podzisie, podziś, aż do dziś, po dziś dzień.