Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0255

Nocliczek, noclik, szlafrok.

Nocnica, 1) mara nocna, strach; 2) w lm. nocnice, zmora.

Nocnik, włóczęga nocny.

Nocobledny, blado świecący wśród nocy.

Nocodzienny, dotyczący dnia i nocy.

Nocolśny, świecący w nocy.

Nocorównia, porównanie dnia z nocą.

Nocoświetny, świecący w nocy.

Nocownik, złodziej nocny.

Nodze, (obydwie) nogi.

Nogaj, nogal, człowiek mający długie nogi.

Nogawica, kara więzienia tak ciasnego, że nie można się położyć.

Nogieć, nokieć, nikczemnik, nicpoń, ladaco, hultaj; niewiele wart.

Noma, p. Numa.

Noncjusz, nuncjusz papieski.

Norowisty, narowisty.

Norów, narów.

Nort, nurt.

Norzać, norzyć, zanurzać, pogrążać, walać błotem.

Nos, w wyr. przyczynić N.-a, uwieść komu żonę; puśeić komu chrząszcza przez N., dokuczyć żartami.

Nosacz, chorąży kozacki.

Nosarz, nosiciel, noszący.

Nosić, w znacz. 1) ubierać kogo, odziewać kogo; 2) znosić, wytrzymywać; 3) trwać, być, zachowywać, utrzymywać; 4) obracać, wykręcać; 5) obmawiać, obgadywać; 6) uważać, poczytywać, mieć za co; N. się przeciw komu, zachowywać się, postępować; N. się za kogo, być uważanym, uchodzić.

Nositelny, nośny, przenośny.

Nosiwać, nosić.

Noska, pończocha.

Nosny, nosowy.

Noszarz, nosiciel, tragarz.

Noszka, p. Noska.

Nota, notek, nuta; N.-ę trefić komu, dogodzić komu, przystosować się do kogo; Na swój notek, na swój stan.

Notalingwa, gramatyka.

Nowak, 1) początkujący,