Nieślachetnik, p. Nieszlachetnik.
Nieśladny, 1) trudny do wyśledzenia; 2) niezbadany, niepojęty.
Nieślakowny, p. Nieszlakowany.
Nieśmiara (czesk.), niecierpliwość.
Nieśniadany, który nie jadł śniadania.
Nieśniedny, niejadalny.
Nietkliwy, nietykalny, niedotykalny, nietknięty.
Nietoboże, tymbardziej.
Nietopnisty, nietopny, nietopliwy.
Nietrefny, 1) nietrafny, chybiony; 2) niestosowny, niezręczny; 3) nieprzyzwoity; 4) przykry, niepomyślny, 5) niegustowny.
Nietrybowy, niezwykły, niepospolity.
Nietwor, coś potwornego.
Nieubłagliwy, nieubłagany.
Nieuchodzony, 1) niedościgły; 2) nieukrócony, niepohamowany.
Nieuciekły, który nie uciekł.
Nieuczały, nieuczony.
Nieuczenny, nieuczliwy, niechętny do nauki.
Nieuczliwość, 1) niechęć do nauki; 2) nieuczciwość.
Nieuczny, nieuczony.
Nieuczosaniec, nieokrzesaniec.
Nieudzielny, 1) którego nie można udzielić; 2) niesamodzielny, lenny.
Nieugasisty, nieugaśniony, nieugaszony.
Nieugodny, grymaśny, niezgodny.
Nieujeżdżony, nieukrócony, niepohamowany, gwałtowny.
Njeujętny, nieuchwytny; nieukrócony, nieposkromniony.
Nieujrzały, p. Nieuźrzały.
Nieujźrzany, nieujrzany, niedojrzany.
Nieuka, nieuctwo, ciemnota.
Nieuki, nieumiejętny, ciemny.
Nieukój, niepokój.
Nieukrotły, nieoswojony, nieobłaskawiony.
Nieukrotny, nieukrócony.
Nieukuszony, nieskosztowany.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0246
Ta strona została uwierzytelniona.
