Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0230

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Nia, nie.

Nice, lewa strona sukni albo materji; Na n-ice, wywracać, przenicować; przen. przekręcić, zmienić.

Nicht, nikt.

Nichto, p. Niekto.

Nichtóry, niektóry.

Nicmo, nićma, twarzą do ziemi, grzbietem do góry.

Nico, nics, nicseź, nicze, niczej, nic.

Niczemnieć, nikczemnieć.

Niczemny, nikczemny.

Niczość, nicość.

Nidze, nigdzie, nigdy.

Nie, niema, nie jest.

Niebaczka, w wyr. z N-a, z niebaczenia, z nienacka.

Niebaczliwy, niebaczny.

Niebarewny, bezbarwny, blady.

Niebelnictwo, niegodziwość.

Niebelny, niegodziwy, nieprawy.

Niebezpieczność, niebezpieczeństwo.

Niebeźrzany, nieprzewidziany, niespodziewany.

Niebie, niebo.

Niebiesny, niebieski.

Niebieszcz, barwa niebieska.

Niebieśnik, niebianin.

Nieblizu, daleko, dawno.

Niebny, niebieski.

Niebody, bodaj nie.

Niebojan, p. Niebój.

Nieboszczyca, nieboszczka.

Niebotyczący, niebotyczny.

Niebożka, nieboga.

Niebój, śmiałek, zuch.

Niebronny, 1) bezbronny, nieuzbrojony; 2) niezabroniony.

Niebycie, niebytność.

Niebyłość, to, co nie było; rzecz niebywała.

Niebytny, nieobecny.

Niebyty, niebyły.

Niecale, niezupełnie.

Niecha, niechać, niechasz, niech, niechaj.

Niechać, 1) dopuszczać, pozwalać; 2) dać czemu pokój, zaniechać, przestać; nie chcieć; 3) zostawić, porzucić.

Niechasz, niech.

Niechęcien, niechętny.

Niechtórny, ten i ów, jaki taki.

Niechuć, niechęć.