Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0228

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

doświadczyć, zasmucić; 5) nawieść, naprowadzić; 6) lubić, sprzyjać; 7) natchnąć, opanować, opętać.

Nawiedzka, nawiedzanie.

Nawierać, p. Nawrzeć.

Nawiercieć, nawiertać, nawiercić.

Nawierzyć się komu, poczynić zwierzenia, nawyjawiać tajemnice.

Nawieś, śnieg zawieszony na gałęziach; p. Nawsie.

Nawięcszy, nawięczszy, nawiętszy, największy.

Nawilały, oszalały, narwany.

Nawileć, oszaleć, ogłupieć ze strachu.

Nawios, nawis, nawias, linja krzywa, pochyła.

Nawisny, nawistny, przyjazny.

Nawisowy, pochyły.

Nawita, tkanina.

Nawja, chmura strzał, grad kul.

Nawlec czego, nagromadzić.

Nawłaczany, kosmaty, kutnerowany.

Nawoniać się, nawąchać się.

Nawoźny, 1) przywieziony, sprowadzony; 2) nawieziony, nagnojony.

Nawód, 1) namowa, poduszczenie; 2) rozpoczęcie nanowo, powrót.

Nawrać, p. Nawrzeć.

Na wraz, na podobieństwo.

Nawrot, dar otrzymany na odchodnym.

Nawrotnik, 1) żołnierz z tylnej straży; 2) człowiek, który zwraca zwierza ku strzelcom.

Nawrotny, zwrotny; N.-e koło, zwrotnik.

Nawróżny, wieszczy, wróżący.

Nawrzeć czym albo czego, nasiąknąć, naciągnąć, przejść czym; przejąć się czym, przywyknąć do czego.

Nawsie, nawsisko, pastwisko, łąka, pole wśród wsi.

Na wsparze, na widoku, na oku.

Nawstręcz, nazad, tyłem.

Nawuka, nauka.

Nawyższy, najwyższy.

Nazawodzić się, namocować się, naborykać się.