Na kikolek, kiedykolwiek.
Nakładać z kim, przestawać, obchodzić się z kim.
Nakładny, nakładowy; kosztowny.
Nakłon, nakłonienie, nachylenie.
Nakolanek, nakolanka, część zbroi okrywająca kolana.
Nakopnąć, nakopać się do syta.
Nakorenek, nakorynek, źródło, początek czegoś.
Nakowadlnia, nakowadło, nakowalnia, kowadło.
Nakoźlić, (czoło), zachmurzyć, zasępić.
Nakrasszy, najpiękniejszy.
Nakrącać, nakręcać.
Nakreszaó, nakreślać.
Nakrótce, w krótkości, pokrótce.
Nakrzepczyć, nastroszyć, podnieść.
Nakrzymolić, nagryzmolić.
Nakuglować się z kogo, nadrwić, nażartować się.
Nakwaśnić, nakwasić.
Nalaz, nalazek, 1) rzecz znaleziona; 2) wynalazek.
Nalazować, znajdować, zyskiwać.
Naląc, nalęgnąć, nalec, naprzeć, natrzeć, nacisnąć kogo.
Naleciu, w lecie.
Naledzać, lodem oziębiać.
Naległość, właściwość.
Naległy komu, właściwy, przyrodzony, przynależny.
Nalepiej, najlepiej.
Nalewajca, nalewajko, ten, co nalewa.
Nalewka, naczynie do nalewania, czerpaczka; mały garnuszek do śmietanki; miednica, basen.
Naleziciel, znalazca, wynalazek.
Nalezienie, 1) znalezienie; 2) rzecz znaleziona.
Nalezionek, znajdek, podrzutek.
Nalezisty, p. Naleźny.
Naleźca, p. Naleziciel.
Naleźć, znaleźć, wynaleźć, odkryć.
Naleźnik, p. Naleziciel.
Naleźny, 1) łatwy do znalezienia; 2) znaleziony, odkryty; 3) który znalazł.
Należący, krewny.
Należeć, nalegać, naglić; N. czego, a. ku czemu,
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0216
Ta strona została uwierzytelniona.
