Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0208

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Mszarski, kapłański.

Mszarstwo, 1) kapłaństwo; 2) duchowieństwo.

Mszarz, kapłan, ksiądz.

Mszaty, mszysty.

Mszyć, odprawiać mszę.

Mścisław, mściciel.

Muces, mucet (z n. Mütze), czapeczka duchownych.

Muchajer, materja atłasowa.

Muchra, fręzla.

Muczet, p. Muces.

Mudrahel, mudrohel, mędrek, człowiek przemądrzały.

Mudzić, mitrężyć, marudzić, zwlekać.

Muezyn, muezym, muezin, muezzin, kapłan mahometański, nawołujący z minaretu do modlitwy.

Mufta, mufka.

Mufty, najwyższy kapłan i sędzia w Turcji.

Mukadyn (ar.), droga tkanina wschodnia.

Mukojer (arab.), czynsz.

Mulater, mulnik, poganiacz mułów.

Muleta (z franc. mulette), pantofel damski.

Mulisz (z niem. Maul), pysk zwierzęcia.

Mulitanka, multanka, dudka, kobza.

Mulkta (z łac. mulcta), kara pieniężna.

Multan, gatunek szabli.

Multany, Wołoszczyzna.

Mułła, duchowny tatarski.

Muły, pantofle wysokie, patynki.

Mum, gatunek piwa.

Muma, straszydło.

Mumszanć, maska, domino.

Munderować, mundurować.

Munderunek, mundurunek, mundur.

Mundować (łac.), przepisać na czysto.

Mundum (łac.), 1) akt przepisany na czysto; 2) decyzja, rezolucja.

Municja, (z łac. munitio), 1) miejsce obronne, fortyfikacja; 2) amunicja.

Munificencja, szczodrobliwość, hojność, ofiarność.

Munimenty (łac.), dowody prawne.

Munster, munszter, mustra

Munsztrować, mustrować.

Munsztuk, muńsztuk, monsztuk, wędzidło, hamulec, wodze, rodzaj wie-