Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0185

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Łożnik, 1) łóżko, posłanie; 2) poduszka, wezgłowie; 3) siennik, materac; 4) łożnica; 5) łożniczy.

Łóźniczy, p. Łożniczy.

Łsknący, lśniący, błyszczący.

Łsknąć, łsnąć, łszczeć, lśnić, błyszczeć.

Łub, łubka, kora, zwłaszcza lipowa.

Łubek, łubka, strój na głowę panny młodej.

Łubie, sajdak, kołczan.

Łubież, łupież, skóra obdarta ze zwierzęcia.

Łubka, łubianka, pudło łubiane, krobka.

Łuczać, łuczyć, celować, mierzyć z łuku; przen. trafiać, dążyć do czego, mieć co na oku.

Łucznik, rodzaj kominka do oświetlania łuczywem.

Łudarka, zwodnica, mamicielka, obłudnica.

Łudarstwo, ułuda, mamidło; łudzenie, pochlebianie.

Łudarz, zwodziciel, oszust, pochlebca.

Łudliwy, łudny, łudzący, ułudny.

Łudność, p. Łudarstwo.

Łudzić czas, zabijać czas.

Ług, 1) łęg, łąka błotnista; 2) kara pieniężna.

Ługowaty, bagnisty, błotnisty.

Ługowisko, gaj.

Łukać, hukać.

Łukawy, chytry, podstępny; chciwy, zazdrosny; zły duch.

Łukowłajca, łukowładca, władający łukiem.

Łukownik, łucznik.

Łuna, księżyc.

Łupa, 1) kawał, kupa; 2) zez, zezowaty.

Łupak, pieniądz miedziany.

Łupanica, kawał, bryła, odłam.

Łupca, rabuś, łupieżca.

Łupia, łupiestwo.

Łupica, skóra, obdarta ze zwierzęcia.

Łupich, oprawca, kat.

Łupień, bicie, cięgi.

Łupież, 1) skóra obdarta zwierzęcia; 2) futro; 3) zwierzę wypchane: 4) łup.

Łupikościół, świętokradca.

Łupki, łupliwy, dający się łupać.