Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0122

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
I.


I (ji), go.

, iść.

Idea, obraz, wizerunek.

Igierny, służący do gry.

Igra, gra, zabawa.

Igracz, 1) gracz; 2) figlarz, zbytnik; 3) aktor.

Igrzec, gracz.

Igrzysko, w znacz. igraszka, zabawka.

Igrzywy, lubiący igrać, swawolny, figlarny.

Ilata, illata, posag żony, wiano.

Ile, albo.

Ile kole, ilekolwiek.

Ili, ilki, jak wielki, jaki.

Ilkikolwiek, jakiejkolwiek wielkości, jakkolwiek wielki.

Ilko, ile.

Ilkokroć, ilekroć.

Ilkole, ilekolwiek.

Ilkość, ilość.

Ilm, wiąz.

Ilop, p. Julep.

Ilściwy, lściwy, chytry, podstępny.

Iluczki, 1) jak maluczki? 2) jak najmniejszy.

Im, póki nie, nim, aż.

Iman, imam, duchowny mahometański.

Imaniec, jeniec, pojmaniec, niewolnik.

Imaństwo, 1) jeństwo, niewola; 2) pojmowanie umysłem.

Imberb (łac.), młodzieniaszek, młokos.

Imbrjak (włos. ebbriaco), pijak, opój.

Imć, jegomość albo jejmość.

Imgbir, imbier.

Imieć, mieć.

Imieniczko, mająteczek, folwarczek.

Imienie, majętność, majątek, mienie.

Imieniem, 1) nominalnie, pozornie; 2) mianowicie, to jest, słowem.

Imienować, mianować, nazywać.

Imię, majątek.

Imionisko, przezwisko.

Imiono, imię.

Imo, mimo.

Imować, imać, chwytać,