Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0109

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Goworzyciel, p. Gawornik.

Gozd, gaj.

Goździec, gościec, reumatyzm.

Góra miłosierdzia, G. zbożności, rodzaj lombardu w wiekach średnich.

Górą chodzić, wynosić się, zadzierać nosa.

Górę wybić, zdobyć przewagę.

Górlotny, górnolotny.

Górnica, płótnianka, długi kaftan płócienny.

Górność, 1) wysokie położenie; 2) zaszczyt, wyróżnienie; 3) buta, wyniosłość; 4) słowa górnolotne.

Górnować, gniewać się; G. się, pokazywać fantazje; robić się markotno.

Górny, dumny, hardy, zarozumiały.

Górolotny, górnolotny.

Górować komu, bronić, osłaniać.

Górz p. Gorz.

Graba, szyb, loch, część kopalni.

Grabacz, policjant; rewizor.

Grabarka, kopanie ziemi lub stawów.

Grać na zwierzęta, szczuć zwierza.

Grabia, hrabia; burgrabia, podstarości.

Grabini, hrabina.

Grabielnica, grabiarka.

Gradenapl, gradynapol, p. Grodenapl.

Gradny, gradowy.

Gradytur, p. Grodetur.

Gradyw, Mars, bóg wojny.

Gral, żart, zabawa; towarzysz zabawy.

Graja, zgraja.

Grajdać się, grajdolić się, gramolić się, iść powoli, leźć, być ślamazarnym; szukać w czym.

Grajdała, niezdara, maruda, guzdrała; niedołęga.

Gramiać, często gromić.

Gramota, pisanie, p. Ramota.

Granat, rodzaj broni, obuch z puginałem wewnątrz.

Granda, zabawa, wesołość; gromada, kupa.

Granowity, graniasty.

Grań, upał, kanikuła.

Grapa, stromy grzbiet wzgórza, turnia; urwisko.