Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0089

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Estyma, estymacja, poważanie, szanowanie.

Etalaż (fr.), wystawa towarów przed sklepem.

Ewanielijski, ewangielicki

Ewazja (ł), odparcie zarzutu, usprawiedliwienie

Ewekty (ł.), cła od wywozu; handel wywozowy.

Ewenjencja (łac.), wychodźtwo.

Ewerman, p. Oberman.

Ewirat, eunuch, trzebieniec.

, eże, iż, aż.

Eżby, iżby.

F.


Fabulista (łac. fabuła, bajka), 1) bajkopisarz; 2) plotkarz.

Facambuł, człowiek gruby a niemądry.

Facelet, facelit, facilet, facolet, faceletek, facoletek (wł. fazzoletto), chustka do nosa; wstążka.

Fajlandysz, fajlendysz, p. Falendysz.

Fajnzylber (niem.), czyste srebro.

Faklel (n.), pochodnia.

Falacz, chwalca.

Falandysz, p. Falendysz.

Falbaka, falbala, falbana.

Falbierz, farbiarz.

Falbula, falbana.

Faldysztor, p. Fałdysterz.

Fale, 1) z ufnością, ufając; 2) łzy.

Falebny, chwalebny.

Falendysz, falundysz, falundyś (niem.), cienkie sukno holenderskie albo angielskie.

Faleśny, fałszywy.

Falić, chwalić.

Falitarz (włos. fallito), bankrut, spekulant.

Falkonet, rodzaj działa dawnego.

Fallo (włos.), błąd, omyłka.

Falować (niem. fehlen, brakować), szwankować, niedomagać.

Falsarucha, rodzaj sukni, okrycia.

Falundyś, p. Falendysz.

Fała, chwała.

Fałagi (tur. a. arab.), plagi w pięty, cięgi.