Doplonić, zagarnąć w niewolę, złupić do reszty.
Dopłonić, dokończyć płoni czyli przerębli.
Dopomagać kogo, wspomagać; dopomagać czego = brać w czym udział; dopomagać się, domagać się czego, upominać się o co.
Doprawować, doprawić, domówić, omówić do końca.
Doprosiciel, proszący, ubiegający się o co.
Doprządać, doprzęść, kończyć przędzenie.
Dopsować, dopsuć, popsuć do reszty.
Dopustny, dopuszczalny.
Dopuszczać komu, pozwalać.
Dopytawać, dopytywać.
Dopytki, badanie, śledztwo.
Dorazić, dorażać, 1) porazić, dobić; 2) dokuczyć, dopiec; 3) dokonać; 4) wyrazić do końca.
Doraźliwy, 1) przeraźliwy; 2) dotkliwy, bolesny.
Dordzały, dojrzały.
Doręcze, doręcz, dorędzie, w wyraż. na doręczu, na dorędziu = na podorędziu, pod ręką.
Doręcznik, podręcznik, książka podręczna; notatnik.
Doręczny, podręczny.
Dorobnik, ten, co się dorobił.
Doroczy, doroczny.
Dorosłek, dorostek, wyrostek, młodzieniec dorastający.
Dorostnąć, dorosnąć.
Doroszczenie, dorośnięcie.
Dorwały, dorwany, pochwycony szczęśliwie.
Dorwy, w wyraż. w dorwy: dorywkami.
Doryda, dorynda, kobieta sentymentalna, pełna pretensji.
Dorzały, dojrzały.
Dorządzić się, ściągnąć na się kłopot.
Dosichmiast, p. Dotychmiast.
Dosić, dość, dosyć.
Dosiela, dotąd.
Dosięgły, dosiężny, dosięgalny.
Doskakować, doskakiwać.
Doskonać, dokonać.
Doskonalacz, doskonalec,
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0075
Ta strona została uwierzytelniona.
