Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0052

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Chandzlar, chandżar, p. Andziar.

Chańśba, p. Chąśba.

Charchała, flegmatyk.

Charta, karta.

Chartuz, kartuz.

Chasa, chasza (czesk.), hałastra, motłoch, zgraja.

Chaszcz, gąszcz, gęstwina, krzaki gęste.

Chądzielnie, chudzielnie, pokryjomu.

Chąsiebny, chąziebny, chądziebny, chudziebny, złodziejski, kradziony.

Chąśba, chąźba, chańśba, 1) kradzież; 2) kara pieniężna za kradzież.

Chechotać, chichotać.

Chełbać się, kołysać się.

Chełkać, łkać, szlochać.

Chełm, hełm.

Chełpa, chełpliwość, przechwałki.

Chełszczeć, chełszczyć, chełtać, chełścieć, szemrać, szumieć (o wodzie).

Chełznać, kiełznać.

Chera, zamieć, zadymka.

Cherścić, p. Chełszczeć.

Chętkość, ochota, ochoczość.

Chętliwy, 1) chętny; 2) apetyczny.

Chimja, chemja.

Chleb, w znacz.: uczta weselna.

Chlebica, bochen chleba.

Chlebić, pochlebiać; chlebi się komu, darzy się, szczęści się.

Chlebojedzca, chlebojejca, chlebojad, chleb czyj jedzący, robotnik w stosunku do chlebodawcy.

Chlubliwy, lubiący się chlubić, chełpliwy.

Chlustem, strumieniem, potokiem (lać się).

Chłanąć, chłonąć.

Chłapeć, spłacheć, szmat, kawał.

Chłob, p. Kloba.

Chłodne, okład.

Chłodnik, 1) altana; 2) aleja cienista, szpaler; 3) namiot.

Chłopać komu, 1) nazywać kogo chłopem; 2) służyć, być u kogo chłopem.

Chłopi, męski.

Chłopobyk, chłopobykowiec, Minotaur, byk z głową mężczyzny (z mitologji).