Bezcielny, bezcielesny, niemający ciała.
Bezdzięczny, niedobrowolny, przymusowy, wymuszony.
Bez dzięki, z musu, przeciw woli.
Bezgwałtowny, nienaruszalny.
Bezhumny, p. Bezumny.
Bezkost, p. Przezkost.
Bezlepica (ukr.), niedorzeczność, głupstwo, absurd.
Bezlisz, zbytnio.
Bezliczski, bez liczenia, nie licząc.
Bezmiłość, bezlitość, bezmiłosierdzie.
Bezoar (arab.), lekarstwo, środek leczniczy, zwłaszcza antydot przeciw truciźnie.
Bezobłazny, którego nic nie obłazi, t. j. nie obchodzi, nie oglądający się na nic.
Bezpieczniś, poufalec, człowiek familjarny.
Bezpiecznobuczny, zuchwalec, butny z tego, że mu nikt nie przeszkodzi dopiąć, czego zechce.
Bezpieczność 1) bezpieczeństwo; 2) stan bez opieki, bez obrony.
Bezpieczny, 1) bez opieki, bezbronny; 2) żyjący bez troski o jutro.
Bezplemienny, nie mający rodziny, bezdzietny, bezpotomny, sam jeden na świecie.
Bezpochybny, niechybny.
Bezpośrzedni, bezpośredni.
Bezumny, obrany z rozumu, nierozumny.
Bezwiństwo, niewinność.
Bezzakonnik, człowiek nieprawy, bezbożnik.
Bezzakonny, żyjący bez zakonu, bez prawa bożego, bezbożny, nieprawy.
Bezznaność, nieznajomość.
Bezżenia, mężczyzna nieżonaty, kobieta niezamężna.
Bezżonek, człowiek bezżenny, nieżonaty.
Bębennik, bębnik, bębnista, bębniarz.
Bęczeć, bąkać, brzęczeć.
Będący, przyszły.
Będliwy, ciekawy, ciekawie szperający.
Białasy, białawy.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0039
Ta strona została uwierzytelniona.
