waczka i tancerka indyjska; 2) dawna tkanina indyjska.
Bajbardzo, byleco, ladaco, hetka pętelka.
Bajborak (ukr.), rodzaj tkaniny jedwabnej.
Bajdak (ukr.), rodzaj statku wodnego bez dachu.
Bajołap, człowiek uganiający się za nowinkami, plotkarz.
Bajor, bajoro, bajorzysko, bajura (niem.), bagno, błoto, kałuża, woda błotnista.
Bajorek, 1) nitka albo drucik metalowy do haftów i ozdób szmuklerskich; 2) struna zwyczajna, okręcona drucikiem metalowym.
Bajrak (tur.), 1) sosna karłowata; 2) oddział hordy tatarskiej.
Bajram, bejram, bajeran (tur.), uroczyste święto mahometańskie, obchodzone przez 3 dni.
Bajramować, obchodzić święto bajramu, próżnować, hulać.
Bajronista, poeta naśladujący Byrona; przen. pesymista, melancholik.
Bajronizować, tworzyć poezje w duchu Byrona.
Bajuta (hiszp.), kołnierz, kapiszon u domina.
Bak, bakanie, szmer, hałas, gwar, zgiełk.
Bakać, wykrzykiwać wesoło, hukać, wołać, krzyczeć, łajać, fukać, wymyślać.
Bakar (tur.), miara = 4 beczkom.
Bakliwość, krzykliwość, hałaśliwość.
Bakord, bakort, bakbord (niem.), lewa burta okrętu; lewy brzeg rzeki.
Bakszysz (tur.), napiwek, datek (na Wschodzie).
Bakuła, p. Bałaka.
Bakun, lichy tytuń.
Balam, gospoda, zajazd na Wschodzie.
Balas (grec.), 1) wał, słup okrągły, filar; 2) poręcz, balustrada; 3) łubin (Kluk).
Balbot, bełkot, jąkała.
Baldach, miasto Bagdad.
Bale, ba! ale.
Baleder, kawałek skóry na brandzlu obuwia dla wyrównania.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0033
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.