niższy stopień z niższych święceń kapłańskich.
Ostracyzm g. w demokratycznie urządzonych państwach starożytnej Grecji powszechne głosowanie ludowe, którego wynikiem było skazanie na wygnanie na czas pewien obywatela, niebezpiecznego dla równości demokratycznej wskutek znaczenia, wpływu lub zasług obywatelskich.
O tempora! o mores! ł. o czasy! o obyczaje! (wykrzyk podziwu lub oburzenia na widok zepsucia, skażenia dawnych obyczajów).
Ote toi que je m’y mette f. (ot tua kö żö mi met) usuń się, bo ja chcę zająć twoje miejsce.
Otium ł. wczas, odpoczynek.
Otium cum dignitate ł. odpoczynek szlachetny, wczas męża zasłużonego po uwolnieniu się od obowiązków publicznych.
Otjatrja g. część medycyny, zajmująca się chorobami uszu i ich leczeniem.
Otolity g. kamyki słuchowe; ciałka wapniste, znajdujące się w organie słuchowym.
Otomana tur. nizka sofa wyściełana, we wschodnim rodzaju, jakby złożona z większych i mniejszych poduszek, okrytych dywanem.
Otomańskie państwo, państwo tureckie.
Otoskop g. wziernik uszny, przyrząd do badania wnętrza ucha.
Oubliettes f. (ubljet) nazwa więzień podziemnych dla skazanych na dożywotnie więzienie, także lochy z poziomemi drzwiami w rodzaju klapy, gdzie wtrącony więzień bywał potajemnie tracony.
Outsider a. (autsajder) koń wyścigowy, usunięty z powodu małych szans zwycięstwa.
Owacja ł. uczczenie kogoś publicznie, urządzenie komuś okazałego przyjęcia.
Owal f. linja krzywa zamknięta, tworząca wydłużone koło, forma okrągłopodłużna, jajowata; twarz ludzka widziana z przodu.
Ozokeryt g. wosk ziemny, mieszanina węglowodorów, minerał miękki, żółtawo-zielonawy, brunatny lub czarny, łatwo topliwy, oczyszczony (ma zastosowanie w przemyśle).
Ozon g. tlen czynny, odmiana tlenu, gaz bezbarwny, charakterystycznego fosforowego zapachu, posia-
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/311
Ta strona została uwierzytelniona.
OstOzo
303
