Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór trzeci.djvu/5

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


PRZYPOMNIENIE.

Gdym ci śpiewał, ludu Piasta:
«Powstań» — wstały wsie i miasta
Wzleciał orzeł twój —
Krwawa łuna zajaśniała,
Walka burzą ci powiała —
Zawrzał straszny bój!

Ale podłość ludów świata
Opuściła Piasta, brata:
Drżeli na huk dział!
Wróg poniszczył polskie łany,
Nadział pęta i kajdany —
I padł orzeł biał.

Na ulżenie twojej męki
Wziąłem lutnie znów do ręki:
Zabrzmiał nowy dźwięk —
Słabym głosem ty z niewoli
Jękłeś — gdzie cię rana boli —
Wróg zagłuszył jęk.