Ta strona została uwierzytelniona.
220
My pragniemy się zemstą rozjuczyć
W krwi niemieckiej i ścierwach moskali.
W noc spokojną do domów wpadniemy,
Gdzie szczęśliwi cichemi śpią snami —
Naszą pieśnią ich spokój skłóciemy
Niech się zerwą, niech idą za nami.
Więc gdy zgasły promienie nadziei,
Zanim zorza zaświeci nam blada,
Stańmy jako upiorów gromada —
We krwi wrogów nasyćmy pragnienie.
PIEŚŃ EMIGRACJI
z 1864 roku.
Czy pojmiecie bracia, kiedy
Co to jest żyć w pośród biedy
I w tęsknocie i zgryzocie
W obcej ziemi na wylocie!
