Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór pierwszy.djvu/237

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
219

A w Twojem Ręku, o Panie! nad Pany,
Tryumf wolności dać zwycięzkiej chwale.
W sercach dopóki dawne będą cnoty,
Wiara i miłość w ludu Twego łonie,
Dla nas w oręże przemień wrogów groty,
Błogosław Rusi, Litwie i Koronie:
Błogosław nam.

Myśmy sąsiadom nieśli przyjaźń bratnią
Nieraz ich własną piersią zasłaniali;
Oni swe długi inną zbyli płatnią,
Trzykroć nam żywcem Matkę rozszarpali.
W czasów kolei gdy chwila nastanie,
Że duch przeznaczeń śmiercią po nich wionie,
Przebacz im grzechy, prosimy Cię Panie!
A wiecznie Polskiej błogosław Koronie!
Błogosław nam.

(Przegląd rzeczy polskich.)





PIEŚŃ ZA BUGIEM.

Grzmi trzykrotne «Sława Bogu!»
Już przebyty Bug —
I parsknęły raźno konie.
Radzi będą nam w Koronie!