Strona:Lucjan Siemieński-Portrety literackie.djvu/108

że w nawróceniu Polski pierwszym niewiasta Apostołem.“
 Tę głęboko prawdziwą myśl, wzmacnia poniżéj drugim dowodem:
 „Godna wiecznéj pamięci Jadwigo, pani nasza, która — jako Dąbrówka Polsce, takeś i ty apostowała Litwie.“
 Przecudnie mówi o Bolesławie Śmiałym:
 „Już miasto trąby i krzykliwéj surmy śpiewają nasi Bogarodzica, za larmo (hasło) do boju, a krzyżem chorągwie znacząc, z tym znakiem gromią szczęśliwie nieprzyjacioły.
 „Ulega im jedynowładca ruski, a Kijów przestrzeństwa swego w objazd siedm mil rachując, poszedł na łup Śmiałemu.
 „Dałby to był Bóg, aby tylko na nieprzyjacioły Śmiały był; ale gdy się i na Pasterza zdziczała owca rzuca, słusznie koronę traci:
 „Bo niepokazał w Bogu nadziei, ale w broni i męztwie, zapomniawszy, że któremi się państwa wszczynają sposobami, takiemiż i mocnieją.
 „Prawą wiarą powstała Polska; a uszanowanie kościoła, uczyniło ją znaczną między narody.“
 W każdym z kilkunastu psalmów obróconych to do dyssydentów, to z powodu interregnum, to