Mości sprawę Religii Katolickiéj, w prowincyi Inflanckiéj zwławszcza, prosząc aby urządzono parafie, które Król Stefan, sławnéj pamięci chciał ustanowić[1], i żeby przejeżdżając przez Rygę, kazał zwrócić Kościół i dom OO. Jezuitom. Król J. M. oświadczył największą gotowość ze swojéj strony w każdéj okoliczności na obronę i pomnożenie Świętéj wiary Katolickiéj, i spraw Kościoła. Poczem pożegnałem się; co też dziś uczyniłem z N. Maxymilianem, a jutro wyjeżdżam do Lublina gdzie kilka dni odpocząć myślę, a potem do Warszawy powrócić. Tam przy boku N. Królowéj, będę mógł częstsze i pewniejsze wiadomości miewać o J. K. Mości, i lepiéj sprawiać się z czynności urzędu mego, ponieważ to miasto pośrod-
- ↑ Ob. Konstytucye Inflanckie z 1582 r. pod tytułem Episcopatus Vendensis (Volum. Leg. T. II. str. 1010) „ubi Parochias et scholas ritus Catholici ereximus.”
Także i Pan Żarnowski Kasztelan, (Jan Myszkowski) sedis caret sumptibus (ale temu brak funduszów). Ano nienadziewaj się tam W. M. rychło Posła, ażby tam w zimie, bo się ludzie wyciągnęli hoc interregno. Skarb Królewski prawie wyniszczony, zgoła pieniędzy nie masz, a darmo żaden jechać nie chce.” Stanisław Radziwiłł już się podejmował być Posłem do Rzymu. Nakoniec Biskup Łucki Bernard Maciejowski musiał się tego Poselstwa podjąć. O. Bernard Jezuita pisze do X. Stanisława Reszki do Rzymu, z Warszawy pod dniem 8 Marca 1590 r. „Nieborak X. Łucki, którego na to wybrano, nie mógł się z tego wymówić, przez tego W. M. wszystko napiszę.” (Ob. Ambroż. Grabowskiego Star. Polskie T. II. str. 433).
_229.jpg&oldid=1968547){kind=link}