Ta strona została przepisana.
do Podola, i zapędziwszy się trochę naprzód, wiele szkód zrobili, zabierając w niewolę wiele dusz, i paląc kilka wsi; i dotychczas nie ma wiadomości aby wyszli z granic Królestwa. Piszą, że jest z nimi do 2,000 Janczarów, i że mają artyferyę; co nie jest ich zwyczajem. P. Kanclerz poszedł był na przeciwko nich ze szlachtą i żołnierzami z Rusi; ale nie ma dość ludzi, aby mógł z nimi bitwę stoczyć[1]. Nie słyszę o niczem więcéj, o czem wartoby zdać sprawę W. M. i wyprawiam Kuryera, aby nie przepuścić tygodnia, nie pisząc do W. M. Proszę Pana Boga o wszelką pomyślność dla Niego, z najpokorniejszém uszanowaniem ręce W. M. całując.
Z Witowa 7 Kwietnia 1588 r.
- ↑ Heidenstein str. 285 tylko w kilku słowach o niebezpieczeństwie od Turków i Tatarów wzmiankę czyni, a dopiero w r. 1589 o napadzie Tatarów na Podole pisze, podobnież Solikowski stron. 215 i nast. i Bielski (Dalszy Ciąg str. 103 i następ).
_129.jpg&oldid=1968384){kind=link}