będzie dla służby Majestatu Boskiego. Dziś zrana był u mnie Monsynior Arcy-Biskup, chcąc się wyexkuzować, że opuścił stronnictwo Domu Austryackiego, a przeszedł do Koła partyi Kanclerskiéj, aby tam Króla mianować. Utrzymywał, że zniewolony był to uczynić, nie mogąc dłużéj powstrzymać szlachty, która gdy większością wotów za Królewiczem Szwedzkim obstawała, on go Królem ogłosił. Odpowiedziałem Jego Mości, że ponieważ to jest Xiąże Katolicki, jeżeli tylko nastąpi pokój i zgoda powszechna Królestwa, J. Św. się z jego Elekcyi cieszyć będzie (l'havrà caro), a jako ojciec przywiązany wszystkich Xiążąt Katolickich w każdéj okoliczności okaże miłość swoją dla tego przezacnego Królestwa, i powagi swojéj użyje, dla utrzymania zgody i pokoju pomiędzy Xiążętami Chrześciańskimi. Nie chciałem wchodzić w bliższe szczegóły co do Elekcyi, ponieważ wiele było szlachty przytomnéj. Dziś zbiera się znowu partya Zborowskich i śmiało powiadają, że chcą inną nominacyą zrobić, i traktują z Litwą, aby się ta do nich przyłączyła. O wszystkiém co nastąpi, dziś wieczorem do W. M. szczegółowo napiszę, a teraz z najpokorniejszém uszanowaniem ręce W. M. całuję.
Załącza się tu spis Senatorów, którzy wotowali za Królewiczem Szwedzkim[1].
Z Warszawy 20 Sierpnia 1587 r.
' (78)
- ↑ Spisu tego w rękopisie Włoskim nie znalazłem.
_078.jpg&oldid=1968283){kind=link}