Ta strona została przepisana.
DO KARDYNAŁA MONTALTO
1 Czerwca 1587 r.
Nuncjusz przesyła listy Arcy-Biskupa Lwowskiego, o wiadomościach z Wołoch, pomyślnych dla wiary katolickiéj, i o zasługach Bartłomieja Bruti w téj okoliczności. Arcy-Biskup Lwowski utrzymuje, że Biskup Łucki do jego prowincyi należeć powinien.
Monsynior Arcy-Biskup Lwowski[1] w tu załączonym liście, do Ojca Świętego pisanym, zdaje szczegółową sprawę o dobréj woli, którą Xiąże Multański[2] (il principe Moldavia) okazuje w popieraniu
- ↑ Jan Dymitr Solikowski, Arcy-Biskup Lwowski od r. 1582, dopiero był powrócił z poselstwa Rzymskiego, skąd przywiózł od Papieża, i oddał Królowéj Annie, publicznie w Kościele Ś. Jana w Warszawie, Różę złotą poświęconą, którą Królowa późniéj, temuż Kościołowi w ofierze złożyła (Sulicovii Comment. str. 174).
- ↑ Piotr Wojewoda Multański, od r. 1577. Ten sam, którego Iwan Podkową przezwany, na czele kozaków z xięstwa wypędził; ale gdy z rozkazu Króla Stefana, Krzysztof Batory Xiąże Siedmiogrodzki z wojskiem w pomoc Piotrowi nadciągnął, Podkowa uciekł do Polski, i tam w kajdany okuty do więzienia wtrącony został. Kozacy pod bratem Podkowy Alexandrem powtórnie opanowali Multany; ale Turcy zwyciężyli ich, Alexandra na pal wbili, a Wojewodą Multańskim mianowali Jankułę, Sasa Siedmiogrodzkiego. Wtedy Sułtan zażądał od Stefana Batorego wydania Podkowy, który pokój pomiędzy obu Państwem zakłócał; a Batory wolał go sam ukarać, i dał stracić we Lwowie 16 Czerwca 1588 roku. Ciekawy opis tego żałosnego wypadku z listu Agenta Toskańskiego zachowanego w Archiwum Medyceuszów umieszczony jest w Dodatku III.
_041.jpg&oldid=1968201){kind=link}