Strona:Lew Tołstoj - Za co.djvu/66

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

stał myśleć o dręczącem go pytaniu: czy dobrze uczynił, donosząc władzy o ukrytym w skrzyni mężu „polaczki“.


∗             ∗

Migurskiego osądzono i skazano za ucieczkę na 1000 plag. Dzięki staraniom jego krewnych i Wandy, posiadającej stosunki w Petersburgu, uzyskano zamianę tej kary: skazano go na wieczne osiedlenie w Syberji. Albina pojechała za nim.


∗             ∗

Cesarz Mikołaj cieszył się, że udało mu się zdławić hydrę rewolucji nietylko w Polsce, lecz i w całej Europie; szczycił się on tem, że nie naruszywszy zasad samowładztwa rosyjskiego i dla dobra narodu rosyjskiego utrzymał Polskę we władzy Rosji. I ludzie przystrojeni w gwiazdy i w mundury złociste wychwalali go za to, w co wierzył; i ludzie ci mówili, że życie jego było wielkiem dobrodziejstwem dla ludzkości, w szczególności zaś dla rosjan...

KONIEC.