Strona:Lew Tołstoj - Spowiedź.pdf/61

 „Wszystko na świecie — i głupota i mądrość i bogactwo i nędza i wesele i smutek — wszystko marność i głupstwo. Człowiek umrze i nic nie pozostanie. I oto jest głupie”, mówi Salomon.
 „Żyć ze świadomością nieuniknionych cierpień osłabienia, starości i śmierci nie można, — trzeba się oswobodzić od życia od wszelkiej możliwości życia”, mówi Budda.
 I oto co wypowiedziały te silne umysły, mówiły, myślały i czuły miljony miljonów ludzi podobnych do nich. I myślę i czuję i ja.
 Tak, że błąkanie moje śród nauk nietylko nie wyprowadziło mnie z rozpaczy, ale tylko ją spotęgowało. Jedna nauka nie odpowiedziała na życiowe pytania, druga nauka odpowiedziała wprost, potwierdzając mą rozpacz i wykazując, że to do czego ja doszedłem, nie jest owocem mego błędu, chorobliwego stanu umysłu, przeciwnie, utwierdziło mnie w tem, że to com myślał jest prawdą i że się zeszedłem z wywodami najsilniejszych ludzkich umysłów.