Morskiego Oka, że tylko wymienię Hacqueta[1], Kummersberga[2], Schedę[3], Geograficzny instytut wojskowy w Wiedniu[4], król. węg. Drukarnię państwową[5].
Z tem wszystkiem jednak, mam niepłonną nadzieję, że ostacznie sprawa graniczna około Morskiego Oka między Galicyą a Węgrami nie tylko w duchu braterstwa, ale i w imię sprawiedliwości załatwioną zostanie, że się uspokoją wzburzone namiętności Białczańskiej ludności, wreszcie że sprawa ta nie będzie „pierwszem ziarnem niezgody“ między Polakami a Węgrami.
Po tych refleksyach, wysłuchawszy jeszcze pacierza, który odmawiał głośno jeden z synów Dziadonia „po słowacku“ zasnąłem. Nazajutrz rano wstaliśmy o godzinie 3-ej, w drogę zaś wyruszyliśmy o godzinie 4-ej.
Przed samym wymarszem przypominam Dziadoniowi czy ma kotliczek na herbatę, w wszystkie bowiem inne przybory byliśmy zaopatrzeni.
Po otrzymanej odpowiedzi, że kotliczek jest „przechowany“ w schronisku, ruszyliśmy w pochód, a że to było około nowiu, więc o tym czasie było zupełnie ciemno, zwłaszcza w lesie. Skierowaliśmy przeto nasze kroki ku rzece. Rano był mały przymrozek, przeto nie zapadałem się tak często jak dnia poprzedniego w śniegu, którego warstwa miała 80 ctm. grubości a miejscami i więcej. Na przebycie przestrzeni od Łysej do schroniska Pola potrzeba było 1 godz. 40 minut czasu, w lecie przebywa się tę samą przestrzeń w przeciągu godziny jadąc góralskim wozem. Odpoczynku przy schronisku Pola nie było żadnego. Wierzchnia warstwa śnieżna, począwszy od Roztoki ku Morskiem Oku była stosunkowo dość twarda.
O godzinie 6 minut 30 docieramy do tak zwanej „Wanty“, którą dawniej z ś. p. X. Marcelim Chmielewskim ochrzciliśmy
- ↑ Hacquet’s Neuste physikalische politische Reisen durch die Dacischen und Sarmatischen und Nördlichen Karpathen 4 Theile. Nürnberg 1790, 1791, 94, 96 Zobacz tom IV, str. 157, 158, wraz z II tabelą.
- ↑ Kummersberg’s Administrativ-Karte von den Königreichen Galizien und Lodomerien mit den Grosh. von Krakau. Wien 1856—63 (I wyd.).
- ↑ Scheda. Karte des österreichischen Kaiserstaates, 1856 Wien.
- ↑ Mapa fotograficzna w stosunku 1:25000 (I wyd.)
- ↑ Karte des Tatragebirges nach Original-Vermessungsoperaten ausgeführt in der k. ungarischen Staatsdruckerei, Masstab. 1:57600. Budapeszt bez daty (jak się zdaje z r. 1873).
