ukazywali jej oczom, mniemając, że przykład ten raczej pouczy, niż zgorszy.
Najpewniejszym sposobem ukrycia przed drugimi granic własnej wiedzy, jest nie przekraczanie ich.
Kto wiele podróżuje, ma tę korzyść przed innymi, że przedmioty jego wspomnień prędko się oddalają i wkrótce nabywają tej nieokreślności i poetyczności, co innym nie jest dane, chyba dopiero z czasem. Kto wcale nie podróżował ma tę szkodę, źe wszystkie jego wspomnienia, są przywiązane do rzeczy po części obecnych, albowiem obecne są miejsca, do których cała jego pamięć się odnosi.
Zdarza się nierzadko, że ludzie próżni i pełni wygórowanego pojęcia o sobie, zamiast być egoistami i twardego serca, jakby się to zdawało prawdopodobne, są słodkimi, życzliwymi, dobrymi towarzyszami, a także dobrymi przyjaciółmi i bardzo usłużnymi. Jak z jednej strony wierzą, że są podziwiani przez wszystkich, tak też odpowiednio kochają swych mniemanych wielbicieli i pomagają im, gdzie tylko mogą, także dlatego, iż uważają to za przystojne wyższości, którą wedle ich przypuszczeń, obdarzył ich los. Wdają się chętnie w rozmowy, al-
