Wielu pragnie i obchodzić się z tobą nikczemnie i żebyś ty równocześnie, pod ciężarem ich nienawiści, z jednej strony był o tyle roztropny i nie przeszkadzał ich nikczemności, a z drugiej nie uważał ich za nikczemnych.
Żadna właściwość ludzka nie jest bardziej nieznośna w życiu codziennem, i w istocie nie jest mniej cierpiana, niż bezwzględność.
Jak sztuka szermiercza jest bezużyteczna, kiedy walczą ze sobą dwaj szermierze równej sprawności, bo jeden nie przewyższa drugiego i obaj stoją wobec siebie tak jakby byli niesprawi; podobnie bardzo często zdarza się, że ludzie są fałszywi i źli nadaremnie, albowiem spotykają się z równą złością i fałszem i tak rzecz wychodzi na to samo, jakby i jedna i druga strona była szczera i rzetelna. Nie ulega wątpliwości, że przy załatwianiu rachunków złość i dwulicowość nie są użyteczne, o ile nie idą w parze z siłą, albo nie walczą z mniejszą złością i chytrością, lub też z prawdziwą dobrocią. Ostatni wypadek jest rzadki; drugi tyczący się złości nie jest pospolity; albowiem większość ludzi jest zła na jeden sposób lub mało co mniej. To też nie da się obliczyć ile razy mogliby, czyniąc dobrze jedni dru-
